Vandaag beschrijf ik mijn wandeling van 09-10-2016 rondom het Keelven op de Somerense Heide. Op dat moment had ik dit blog nog niet aangemaakt. Heb dus deze post later aangemaakt met de datum van 09-10-2016. Het was stralend weer, vroege herfst en ik kwam ook nog de Schotse Hooglanders tegen. Van heel dichtbij! Wat een mazzel. Kijk met mij mee:
Het Keelven ligt in het gebied Somerense heide. Dit bos was enige tijd geleden een saai recht aangelegd gebied,voornamelijk gericht op de houtproductie. Omdat dat niet meer nodig was, werd het bos rondom het Keelven omgevormd tot een natuurlijker geheel. De rechte stukken heeft men afgewisseld met enkele flinke stukken heide met op vennen lijkende waterplassen . Ze zijn kunstmatig zijn aangelegd door het uitwaaien van het zand. In de vennen blijft het water staan dankzij de ondoorlaatbare laag in de ondergrond. De vennen worden uitsluitend gevoed door regenwater. In de winter kunnen in de toppen van de fijnsparren kruisbekken gezien worden. Die doen zich te goed aan de zaden uit de kegels. Het is nu een gevarieerd bos met veel afwisseling. Met daarop verschillende soorten grazers als paarden, koeien, schapen en Schotse hooglanders. Dood hout, natuurlijke verjonging, oud bos en mengingen zijn nu kenmerkend voor dit gebied waardoor het Keelven erg aantrekkelijk is geworden.
Op onderstaande kaart ligt rechtsonder het Keelven:
De toegang tot het gebied Keelven ligt aan de Provincialeweg Someren-Heeze waar vanaf de grote parkeerplaats diverse wandelroutes uitgezet zijn, zoals de Keelvenroute, de Witvenroute, de Bontvenroute en de rolstoeltoegankelijke Allemanspadroute! De parkeerplaats is tevens het startpunt van het informatieve en leerzame Natuurleerpad!
Hier is een route kaart te downloaden (pdf):
Infobord:
Rondje gelopen rond het Keelven, zie pijltjes:
Ooo, wat een heerlijk weer:
Dit is nog voor de ingang, waarbij je eerst door een poort moet:
Dit belooft een mooie wandeling te worden:
Doorkijkje:
Grappig die schaduw van de boom in het gras:
Ik voelde me weer even kind...haha...:
Aan de overkant is de vogelkijkhut te zien:
Leuk doorkijkje:
Mooie weerspiegeling in het water:
Onder andere de Fuut schijnt hier veel voor te komen:
Je komt hier helemaal tot rust:
Even een macrootje tussendoor:
Op de helft kun je overgaan naar een ander ven en dus een grotere wandeling maken: dit ven ligt in een groot heidegebied. De verontreinigde bodem van de vennen is uitgebaggerd en het vervuilde water afgevoerd. Het water is zo helder dat je het gele zand op de grond kunt zien liggen.
Zie witte pijl op onderstaande Google maps afbeelding:
Door zandwaaiering ontstaan:
De vennen zelf worden enkel nog met voedselarm grond- en regenwater gevoed.
Bomen zijn weggekapt en er groeit weer heide rondom de vennen.
Hier staat ook de vogelkijkhut: van hieruit kun je het grote gebied goed overzien:
Mooie solitaire boom te midden van het grote heide oppervlak:
En nog een:
Mooi...al die herfstkleuren:
Aan de overkant liggen die omgevallen berkebomen haha:
Mooiste foto van vandaag:
En deze ook:
Mooi, die variëteit aan bomen; hier zitten wat meer watervogels bij elkaar:
En daar waren ze dan: de Schotse Hooglanders, vlak langs het looppad:
Zij zorgen er samen met schapen en paarden voor dat jonge boompjes en gras wordt weggevreten zodat deze de heide niet kunnen overwoekeren.
Wat een koppie ;-)
Wat kijk je nou?
Van niemand niet bang....ik ook niet....
Wat een mooi beest met zijn blonde lokken:
De Schotse Hooglander, ook wel Highland Cow genoemd, is een meestal roodbruin runderras dat oorspronkelijk uit Schotland komt. Ze hebben lang haar en lange horens. Naast roodbruine exemplaren komen ook zwarte, blonde, 'roan' (bruin/zwart gestreept) en soms ook witte exemplaren voor. Een volwassen stier weegt 800 kilo en een koe 500 kilo. Schotse hooglanders kunnen tot achttien jaar oud worden. In die tijd kan een koe ongeveer vijftien kalveren ter wereld brengen. De draagtijd is ongeveer tien maanden. Koeien hebben wijd uitstaande, naar boven gerichte horens, terwijl die van de stieren horizontaal naar voren staan.
Dit runderras is geschikt om in natuurgebieden jaarrond als grote grazer te worden ingezet. Ze hebben weinig zorg nodig en zijn zelden agressief. De dieren zijn in Nederland dan ook veelvuldig te zien in natuur- en recreatiegebieden.Hooglanders voeden zich ook met planten die veel andere rundersoorten links laten liggen, en door hun lange haar kunnen ze ook in de wintermaanden buiten blijven.
Het zijn prachtige dieren met een zacht karakter. Maar het is geen attractie: Wandelaars en loslopende honden komen te dicht bij de dieren waardoor ze soms in de stress kunnen raken en iemand kunnen verwonden. Hou je daarom aan de regels van de boswachterij: zorg voor minimaal 25 meter afstand met de runderen, doorkruis nooit een kudde, raak ze niet aan, niet voeren en houdt je hond aangelijnd. Dit laatste kan anders een boete opleveren van negentig euro.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik me er ook niet aan gehouden heb....maar het scheen dit dier niet te deren...gelukkig.
Dit was mijn wandeling op het Keelven. Een beetje een idyllische wandeling. Volgend keer neem ik nog een paar andere vennetjes mee.
