Pyama zweefvlieg ( episyrphus balteatus )

Deze foto heb ik vandaag ook gemaakt. Het is de pyama zweefvlieg ofwel de dubbelband zweefvlieg.

Foto-eigenschappen:

Zweefvliegen horen bij de twee-vleugelige insecten. In Nederland zijn er wel zo'n 363 soorten. De meeste worden niet groter dan 2 cm. Ze zitten vooral op schermbloemen vanwege de nectar en het stuifmeel.

Ze onderscheiden zich van de gewone vliegen vanwege:

• 2 vleugels ipv 4
• geen taille
• antennen zijn 3 ledig en onbeweeglijk
• langwerpige niet zo'n grote ogen
• zweefvlucht: ze kunnen perfect stil hangen

Verder hebben ze nog iets heel speciaals waarin ze zich onderscheiden van de vliegen:

Alle vleugeladeren beginnen aan de vleugelbasis en eindigen aan de vleugelrand, behalve een : die begint een eindje van de basis af en eindigt voor de rand van de vleugel. Zie rode stippellijn op de volgende foto: (klik op plaatje voor vergroting)

Op deze foto zijn al die kenmerken duidelijk te zien. De speciale ader heet vena spuria.

De mannetjes onderscheiden zich van de vrouwtjes omdat hun ogen elkaar raken, die van de vrouwtjes staan uit elkaar, en de mannetjes hebben een asymmetrische bult op hun achterlijfs punt, bij de vrouwtjes is alles symmetrisch en zij hebben een gaatje. Dit is dus duidelijk een vrouwtje.

Ook van deze foto laat ik even de eigenschappen zien:

Collage van springspinnetje met dode zweefvlieg

Vandaag heb ik weer mooie macro foto's gemaakt van de insecten in mijn tuin. Dat ik deze zag was puur toeval. Ik was klaar met fotograferen en toen ik weer naar binnen wou gaan met mijn camera zag ik een heel klein zweefvliegje achter op de plaats. Ik wilde hem nog snel even fotograferen maar zag toen door mijn lens dat hij dood was en aan een webdraad hing. Ik besloot om mijn vinger tegen die draad te laten komen zodat ik hem mee kon nemen en op tafel neer leggen. Toen ik vervolgens rustig door de lens keek was mijn verbazing groot: een springspinnetje had hem beet. Vandaar dat hij aan 1 draad hing. Ik heb er al eerder over gepost, zie 13 juni.

Het spinnetje is vele malen kleiner maar kan hem blijkbaar toch verorberen. Hij had zijn voorpoten helemaal om het bijtje heen geslagen en ik zag hem schudden met zijn prooi. Fascinerend om te zien.

Macro is niet alleen leuk vanwege het fotograferen maar er gaat een wereld voor je open. Er is zoveel moois te zien wat je met het blote oog niet of nauwelijks ziet.

Ik heb met Photoscape een collage gemaakt van de beste foto's. Op de grootste foto kun je de grote ogen goed zien, zowel van de zweefvlieg als van het springspinnetje.. Het viel niet mee om alles scherp op de foto te krijgen maar al met al vind ik het toch de moeite waard om te posten.

In een andere post zal ik wat vertellen over het zweefvliegje.

Vistrap Molenheide Soerendonk

20 juni 2017

Vistrap Molenheide Soerendonk

Eergisteren ben ik in alle vroegte op mijn fiets gestapt om een lekker eindje te gaan fietsen. Ik had wel mijn camera meegenomen.

Vlak na de carpoolplaats zag ik een bordje met informatie, een soortgelijke wat ik al eerder een eindje verderop had gezien bij de rioolwaterzuivering:

Dit is nog een onderdeel van de herinrichting Buulder AA. Zie mijn eerdere creaties in mei. Dat vond ik leuk, dus ik parkeerde mijn fiets en ging een kijkje nemen.

Ik stond hier bij de vispassage Molenheide. Deze vispassage werd in september 2016 officieel in werking gesteld. Het waterpeil in de Buulder AA word geregeld door de stuw naast de vispassage.
Deze stuw vormt een barrière voor de optrekkende vissen. Vissen zoals de kleine modderkruiper en het bermpje (ik hoop deze ook n keer te kunnen fotograferen) kunnen zich daarom niet verplaatsen in het stroomgebied van de Buulder AA. Dit is nadelig voor een gezonde vispopulatie.
deze passage maakt het voor vissen mogelijk om het hoogteverschil van de stuw te overbruggen in 10 kleine stappen. hierdoor kunnen de vissen om de stuw heen zwemmen en hun weg vervolgen.

Van dit ommetje heb ik in Photoscape nog 2 collages gemaakt:

Springspinnetje (Salticus Scenicus ofwel zebraspinnetje)

13 juni 2017

Springspinnetje: Salticus Scenicus = Zebraspinnetje

Vandaag heb ik weer lekker door mijn tuin gelopen met mijn camera met macro lens erop, al zoekend naar kleine insecten. Onder anderen kwam ik dit spinnetje tegen, hij zat op mijn tuintafel: 

Toen mijn flitser af ging keek hij omhoog en kon ik zo in zijn mooie grote pikzwarte ogen kijken. Met het blote oog was t niet zichtbaar maar door de cameralens kon ik zijn uitpuilende ogen van richting zien veranderen. Vooral als hij van vooruit naar omhoog keek dan zag ik die ogen omhoog draaien. Dat was prachtig om te zien. Hij bleef me maar volgen en was erg op zijn hoede. Desondanks is het me toch gelukt om een paar prachtige foto's te schieten. Totdat hij er genoeg van had en ineens wegsprong en uit mijn gezichtsveld verdween.

Dat snel heen en weer bewegen met hun ogen dat doen ze om ahw hun prooi te scannen, zo onstaat een soort van zoomlens.

Toen ik op google ging zoeken welk spinnetje dit was bleek het een "spring-spinnetje" te zijn: de bruine versie heet schorsmarpissa. Later zag ik hem ook in de zon tegen de muur lopen; als ze dat doen dan kun je er zeker van zijn dat het de zebrapsin is.

En hoewel t puur toeval was en maar een gewoon klein spinnetje leek, is het toch wel een bijzonder spinnetje en wil ik er graag wat over vertellen.

Ze hebben een stevig harig lichaam, hun lichaamslengte is 2-16 mm, erg klein dus. Hij viel ook nauwelijks op toen hij op mijn stoep sprong. Ze zitten op warme zonnige plekken. Ze besluipen hun prooi op de grond, op muren of in struiken. Komt de prooi binnen bereik dan wordt die besprongen met zijn achterste 2 poten. Met zijn kaken grijpt hij de prooi vast.

Ze spinnen geen web maar gebruiken wel een spinrag draad om zichzelf te zekeren voordat ze de sprong wagen. Ze springen van de muur en vallen enkele cms verder weer terug naar de muur ipv op de grond te vallen. dat komt door de veiligheidsdraad. is de sprong mislukt dan blijven ze er aan hangen en klauteren weer terug naar de beginpositie. 

Ze maken een wit zijden zakje onder stenen, bladeren of schors. dat gebruiken ze ook vaak als schuilplaats om de nacht en winter door te brengen. In de lente en de zomer leggen de vrouwtjes de eitjes ook in deze schuilplaats.

De ogen reflecteren in het donker als er licht op valt. Ook wel bijzonder.

Het visueel systeem van springspinnen is het hoogst ontwikkeld van alle geleedpotige insecten. Ze hebben 4 grote naar voren gericht ogen. De 2 middelste zijn het grootst. Het zijn telelenzen met een zeer goede gezichtsscherpte die hele goede afbeeldingen maken op net netvlies. De buitenste 2 hebben deels overlappende beeldhoeken van 60 graden waarmee ze goed afstanden,vormen en bewegingen kunnen inschatten. David Hill heeft een mooie schematische tekening op internet staan om dit te verduidelijken:

Nou....dan bof ik wel.....dat ik mooie foto's van zon beestje heb kunnen maken. Er zijn meer dan 5000 soorten springspinnen; in Nederland is dit de meest voorkomende van zon 41 soorten.

En natuurlijk kan ik het niet laten om een leuke PSP creatie te maken van mijn mooie foto:

Bijenhotel Cranendonck

3 juni 2017

Bijenhotel Cranendonck

Dit is een foto van het mooie grote insectenhotel Cranendonck. 

Dit hotel is tot stand gekomen en is een initiatief van ANV Land van Cranendonck i.s.m. Coöperatie Streekontwikkeling Boven-Dommel. Het hotel is gelegen aan het pad links naast het kasteel Cranendonck, en is 1 april j.l. officieel geopend.

Het hotel is echt supermooi en zeker de moeite waard om te gaan zien.

Klik op het plaatje voor vergroting en de info te lezen over dit hotel, wat groter en hoger  is dan mijzelf.

Van deze foto heb ik een leuke PSP creatie gemaakt:

Zwart soldaatje

3 juni 2017

Zwart soldaatje

Dit is een andere macro foto van mijn wandeling bij kasteel Cranendonck. Ik had geen idee wat voor insect dit was. Misschien een keversoort. Dus thuis weer even  gaan googlen.

Ik doe dat als volgt: ik snij mijn afbeelding klein uit:

Dat plaatje sla ik dan op. Dan ga ik naar google, kies afbeeldingen, zoeken op afbeelding, afbeelding uploaden, dan kies ik mijn plaatje. Vervolgens komt google met soortgelijke afbeeldingen, vaak zit er dan een treffer tussen. Dan ga ik zoeken op de naam en kijk ik naar de eigenschappen van het insect, of die overeenkomen met mijn foto.

Ik kwam hierbij uit bij een mooi artikel waar de beschrijving wel heel erg lijkt op mijn insect:

http://www.zoomm.nl/insecten/rode-en-zwarte-weekschild-kever

Het blijkt een zwarte weekschildkever ofwel het zwarte soldaatje te zijn.

Het is een langwerpig diertje dat in heel Europa voorkomt in bossen en open gebieden, waar ze vooral te vinden zijn op bloemen en struiken  zoals de bereklauw , of waar bladluizen zijn. Op de bloemen paren ze,eten ze nectar en vangen ze bloem zoekende insecten.

Er zijn in Nederland zo'n 50 verschillende soorten. Ze komen voor in rode en donkere kleuren. Hij heeft zijn naam te danken aan zijn langwerpige vorm dat doet denken aan een soldaten uniform.

De rode worden 7-11 mm groot. Dat is dus heel klein. Zonder macro lens zie je ze bijna niet. Zijn levens cyclus duur ongeveer een jaar.

Als hij bedreigd wordt kan hij net zoals het lieveheersbeestje, bloed uit zijn kniegewrichten laten vloeien. Dit wordt ook wel reflex-bloeden genoemd en zal de aanvaller afweren. De afweerstoffen in het bloed zijn giftig, hebben een bijtende werking en stinkt.

 Dit is de creatie die ik van mijn macro-foto heb gemaakt:

Azuurwaterjuffer

3 juni 2017

Azuurwaterjuffer

Gisteren een wandeling gemaakt bij kasteel Cranendonck om mooie macro-foto's te maken.

Bij het kasteel ligt een grote vijver en net als laatste foto (toen was mijn geheugenkaartje vol) schoot ik nog deze mooie libelle.

Van deze foto moest ik zien te achterhalen welke libelle het precies was.

Daarbij heb ik gebruik gemaakt van een leuk PDF op de site www.vlindernet.nl. Dit helpt je om de libellen te determineren:

http://www.vlindernet.nl/doc/dvs/pdf/200905_Blauwe_waterjuffers_hulp_bij_determinatie.pdf

Ik heb mijn foto even uitvergroot om de zwart-blauwe tekening nog beter te kunnen zien:

Al determinerend...ja biologie was vroeger mijn favoriete vak op school..... kwam ik tot de conclusie dat dit de azuurwaterjuffer moest zijn.

Dan kan ik nu wat vertellen over deze libelle. 

In mei vliegen de voorjaarslibellen weer volop langs de waterkant. Ze zijn makkelijk te herkennen m.u.v. de zgn blauwe juffertjes.

Dat is een familie van de libelles waarvan de mannetjes een grotendeels blauw gekleurd achterlijf hebben. Kom je ze tegen dan is het dus een mannetje.

In Nederland komen 7 soorten voor waarvan deze er een is. Ze zijn moeilijk uit elkaar te houden. Je moet goed naar de blauw-zwart tekening kijken om ze te onderscheiden.

Als je bovengenoemd PDF leest kun je zien en lezen waaraan je de azuurwaterjuffer kunt herkennen.

De azuurwaterjuffer is ongeveer 31/2 cm groot. Ze zijn fotogeniek door hun prachtige kleur en gedrag: van larve tot eitjes afzettende volwassen imago's.

De eitjes worden meestal op drijvende planten gelegd. De larven die daaruit komen leven in het water en overwinteren zelfs 1 of 2 keer voordat ze een volwassen "juffer"worden. 

Hier is een leuk filmpje te zien over wat met het "uitsluipen" (gedaanteverwisseling) noemt:

http://www.schooltv.nl/video/van-larve-tot-libel-lelijke-larve-wordt-mooie-libel/

De larve kruipt langs een waterplant omhoog uit het water, het pantser barst open en binnen enkele uren verschijnt er een volwassen juffer met vleugels. Het beestje pompt zijn vleugels vol met lucht en vliegt dan weg. 

De volwassen diertjes leven ongeveer 4 weken.

Prachtig. Ik denk dat ik deze maand ook maar eens even een tijdje aan de waterkant ga zitten. Het moet toch mogelijk zijn om hier een paar mooie macro's van te maken, want ze zijn er volop, deze libelles.

Tot slot mijn creatie van mijn macro-foto:
(klik op plaatje voor vergroting)

St. Jacobsvlinder ( Tyria Jacobaea )

30 mei 2017

St. Jacobsvlinder

Tijdens de middagwandeling met mijn hondje zag ik een prachtige kleine zwart-rode vlinder vliegen. Ik wachtte tot ze mooi ging zitten in de heg en nam toen snel een foto met mijn gsm. Eenmaal thuis zocht ik op internet welke vlinder het was, ik had zo een nog nooit gezien.

Het is de St. Jacobsvlinder. Ze is een nachtvlinder maar ze is overdag actief. Ze komt echter niet zoveel voor in gewone tuinen maar meer in de duinen en op de heide waar zijn zgn waardplanten zijn. Waardplanten zijn planten waarop de vlinders hun eitjes afzetten. Ze zijn een soort gastheer waar de rupsen hun bestanddelen halen welke nodig zijn voor hun groei.

De rupsen van deze vlinder worden zebrarupsen genoemd, naar de typische strepen op hun lijf. Het Jacobskruid dat deze rupsen eten bevat giftige bestandsdelen die de rups oneetbaar maken. De opvallende tekening waarschuwt daarvoor. Dieren mijden daarom deze rups. De rups raakt het gif dat hij binnen krijgt niet meer kwijt, het wordt geconcentreerd doorgegeven aan de vlinder die daardoor ook oneetbaar is. Dit is vaker het geval bij felgekleurde insecten. Meer over deze rupsen: zie mijn blog van 30-07-2017.

Van mijn foto heb ik in psp een creatie gemaakt:

....de magie van een moment.....

De beestjes in mijn tuin

28 mei 2017

De beestjes in mijn tuin

Vandaag heb ik macrofoto's gemaakt van de bloemen in mijn tuin. En ik heb ook geprobeerd allerlei insecten die ik zag vast te leggen van zo dichtbij mogelijk. En dat is helemaal nog niet zo gemakkelijk als het lijkt. Met mijn speciale macro lens kreeg ik ook niet altijd alles haarscherp in beeld.

Van drie van mijn mooiste foto's die ik hieronder zal laten zien heb ik ook nog een leuke psp-creatie gemaakt.

Wandeling rondom visvijver t Tipke Maarheeze

22 mei 2017

Wandeling rondom de visvijver het Tipke Maarheeze

Gisteren een mooie wandeling gemaakt rondom de visvijver t Tipke in Maarheeze. Het was wel tamelijk bewolkt maar ook dan kun je mooie foto's maken. Ik neem jullie mee met mijn wandeling rondom:

En zo zijn we de hele vijver rond geweest.

Van een aantal andere leuke dingen die ik zag en waarvan ik foto's heb gemaakt heb ik met Photoscape een collage gemaakt:

De eerste  foto heb ik gebruikt om een leuke PSP creatie te maken met het thema fishing:

Wandeling bij RZIM

30 april 2017

Vandaag  een wandeling gemaakt met mijn dochter en onze hondjes, en we kwamen zomaar uit bij de wandelroute van de RWZI van Soerendonk.

RWZI is de riool water zuiverings installatie.Het afvalwater van diverse dorpen stroomt in een zgn vrij verval (zonder pompen) naar de rioolwaterzuivering. Sinds 2012 maakt men daarbij gebruik van moderne technieken, waarbij het water  "ritmisch" behandeld wordt zodat het water beter in staat zal zijn drager te zijn van een verscheidenheid aan levensprocessen, voordat het  in de beek Buulder AA stroomt dat naast de zuiveringsinstallatie ligt. Met ritme is het water in haar element. Een welkomstbord aan het begin vertelt de bezoeker wat hij allemaal tegenkomt. 

De wandeling voert je in stappen langs dit hele proces. De omgeving is hier wonderschoon en maakte echt indruk op ons. Als het je interesseert is het echt leuk om de borden te lezen (klik op plaatje voor vergroting).

Een leuke verrassing was toen we het trekpontje over moesten. Gelukkig waren onze hondjes rustig. We moesten ons voortbewegen door aan het touw te trekken zodat het pontje vooruitging. Dat viel nog niet mee met de stevige wind van vandaag.

Op deze manier krijgt het gezuiverde water wat op de Buulder AA geloosd wordt een ecologische waarde. Dit is van belang voor het ontstaan en behoud van leven.

Zo werd een middagwandelingetje een leuke leerzame ervaring en hebben we enorm genoten van de prachtige natuur daar.

                                           Foto collage in Photoscape van foto's van onze wandeling:

Nog twee foto's van de wandeling van vandaag bij het RIZM Cranendonck:

Achter de biotoopvijver ligt de Trurkse brug. Deze brug diende vroeger als verbinding tussen Maarheeze en Soerendonk, maar tussen 1965 en 1975 werd hij verwijderd. Bij de herinrichting van de Buulder AA werd hij in opnieuw aangelegd. Zo kun je de Buulder AA oversteken en een aaneengesloten ommetje maken vanuit Soerendonk of Cranendonck.

De bedoeling van de herinrichting was het beekdal van de Buulder AA in zijn oude glorie te herstellen.

Waterschap de Dommel, de gemeenten Cranendonck en Heeze-Leende, Staatsbosbeheer en de Provincie Noord-Brabant hebben de handen ineengeslagen en over een lengte van 4 km de beek opnieuw ingericht. Er werden 6 stuwen passeerbaar gemaakt voor vissen en er werden maatregelen genomen om verdroging van het natuurgebied Ulkedonken tegen te gaan.