maandag 18 maart 2019

Lentekriebels en natte voeten




Ik heb de lentekriebels. Ik heb wel genoeg van die lange donkere winter en wil graag buiten in de natuur zijn. Het wordt al eerder licht en later donker buiten. Zondag 31 maart gaat alweer de zomertijd in en zetten we de klok een uur vooruit. Dat betekent een uur minder slapen maar ook een uur langer genieten. Eindelijk. Woensdag begint de lente. Ik hou van de lente: als de vogeltjes vrolijk fluiten, de eerste bloemetjes weer in bloei staan. Als de natuur  langzaam uit haar winterslaap ontwaakt. En voorzichtig de eerste insectjes tevoorschijn komen uit hun schuilplaatsen op zoek naar eten en een partner om zich voort te planten. En als er blije lammetjes huppelen in de wei. ik word er altijd heel erg blij van, van de lente.

Vandaag een aantal mooie lente foto's, gemaakt in het Buulderbroek, een natte plek, dat wel, af en toe liep ik met mijn winterlaarzen tot aan mijn enkels in het water, maar dat deerde niet. Het was heerlijk, en ik heb weer enorm genoten.

Espen- ofwel ratelpopulier katjes:


Wilgen katjes, ik vind ze zooo mooi:





Wilgen zijn voor insecten een belangrijke leverancier van stuifmeel. Met name diverse solitaire bijen zijn afhankelijk van bloeiende wilgen. De bloeiwijze van de wilg heeft de vorm van een katje en groeit uit de zijknoppen van een eenjarige twijg. De wilgenkatjes zitten of staan en hangen dus niet aan de boom.


Mannelijke wilgenkatjes:


Jaaa, er zijn nl mannelijke en vrouwelijke katjes. De wilg is nl. tweehuizig. Mannelijke bloemen hebben alleen meeldraden en vrouwelijke bloemen alleen stampers. Ze komen  op afzonderlijke bomen voor. 

Nee, geen paardenbloem, het is het groot streepzaad:


Bloeit eigenlijk pas in mei, dus deze is er vroeg bij! Op de site: https://florakompas.nl/ kun je mooi bloemen zoeken op kleur.

Ontluikende  bladknoppen aan bomen en struiken:








Hier heeft een boomzaadje goed gekiemd en geworteld en is al echt een miniatuurboompje:


Ik zag en hoorde de buizerds weer, een koppeltje heeft hier haar territorium:


Het was hier erg nat:




En dus kregen we af en toe natte voeten:




Ooo, wat is dat nou toch zonde: die mooie scheefstaande boom is door de storm van vorig weekend doormidden geknakt:


Dit was op 25 februari j.l.:


Kon ik er toen nog lekker tegenaan leunen:


Dat kan nu niet meer........zo zonde:














En nog een boom om:




Deze liggen dwars op het wandelpad, dus die zullen wel verplaatst worden, maar uiteindelijk zal het weer veel insecten ten goede komen: schorskevers, prachtkevers, boktorren en houtwespen leven in hout:


De ronde gaatjes zijn zgn "inkruipgaten", die de verschillende soorten schorskevers maken om onder de boombast te komen. Omdat ze vanuit een liggende positie naar binnen knagen zijn deze openingen altijd schuin naar beneden gericht. Uitgangsgaten zijn doorgaans rechter tot loodrecht. De uitvlieggaten komen qua vorm min of meer overeen met de dwarsdoorsnede van de kever. Er zijn verschillende vormen inkruip en uitvlieggaten:

gaten

zie hier voor leuke info over de gaten en gangen in bomen; best wel interessant:

Ook in de zwammen komen insecten voor:


Welke planten hier allemaal groeien is nu moeilijk te zeggen.




Ik denk dat hier de gele lis groeit (stevige groene stengeltjes) die in mei-juni bloeit met grote gele bloemen, en dat de groene pollen het stijve zegge is die in april mei bloeit met aren, ik ben benieuwd, als het in bloei staat kan ik het beter determineren:




Ik kwam weer aan op de mooiste plek van dit Buulderbos: wat zal het hier ook nog mooier zijn als eea in bloei staat:






Ik had al gelezen dat in een elzenbroekbos vooral voorkomen: moerasvaren, gele lis, gewone dotterbloem, wolfspoot, oeverzegge, moeraszegge, moerasandoorn, watermunt. En op de drogere plekken de grote brandnetel, gewone engelwortel, moerasspirea en koninginnekruid, moerasdistel en wilde kamperfoelie. Liaanlagen bestaan vaak uit klimop en hop. Dat belooft wat! Ik ben erg benieuwd. Ik ga hier regelmatig wandelen en kijken hoe het beeld telkens verandert.

Hier zag ik diverse hommelkoninginnen, naarstig op zoek naar eten en een nestgelegenheid, het waren denk ik aardhommels, maar die hebben verschillende dubbelgangers die er heel erg op lijken: veldhommel, wilgenhommel, grote veldhommel. Deze zijn, met uitzondering van man veldhommel, in het veld niet goed te onderscheiden en worden daarom aangemerkt als Aardhommel complex.

 Maar stilzitten deden ze niet, dus ze waren lastig te fotograferen:


Ze maken nesten in de grond, vandaar dat ze zo laag vlogen:




Eenmaal weer bij de auto en het open akkerland zag ik de buizerds weer:


Ik sluit af en enkele foto's die ik op weg terug naar huis vanuit de auto heb gemaakt van de dreigende luchten:








Ik heb lekker genoten van een lentekriebeldag en was gelukkig net voor een flinke maartse bui weer binnen ;-).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten