Rondje langs de Buulder AA bij De Kleine Bruggen

Eindelijk weer eens even kunnen gaan wandelen. Vanwege de enorme droogte en het daarbij komende brandgevaar ben ik niet meer de bossen in gegaan. De afgelopen week heeft het een paar keer flink geregend, en ik was benieuwd hoe het er nu uit zou zien langs de Buulder AA bij De Kleine Bruggen, waar ik regelmatig ga wandelen en fotograferen. Het is er zo gevarieerd. De laatste keer dat ik er was kwam ik een inspecteur tegen van Waterschap de Dommel, die kwam kijken hoe de stand van zaken was vanwege de langdurige droogte.

In de beek stond gelukkig wel nog water:

Ik zag er slechts nog 1 grote blauwe oeverlibel. Voor de rest was het er erg stil...wat insecten betreft. Bloeiende bloemen zag ik er ook niet veel, alleen deze gele oeverplantjes:

Welke er wel in grote getale waren: sprinkhaantjes, van die hele kleintjes:

Ze hebben een prachtige schutkleur; ze vallen je pas op als ze voor je wegschieten bij het voorbijlopen. Waar er nog een enkele bloem in bloei stond zag je wel nog wat bijtjes en wespjes:

En dan hier de beruchte buxusmot, die dit jaar veel schade heeft aangericht...ook in mijn eigen tuin:

Maar, schadelijk of niet, het blijft een fraai motje, met mooie grote ogen:

Na de grote bocht staat er nog maar nauwelijks water in de beek:

De grote akkerdistel zorgt nog enigzins voor wat kleur in het dorre weiland:

Ik zag er ook zeer grote wespen, de zgn Aziatische hoornaars:

Naast de vele witjes zag ik af en toe ook nog n anderkleurig vlindertje: het zandoogje:

De volgende bocht: hier stond wel nog redelijk veel water in de beek:

Op de ijzersterke paardenbloem is altijd nog wel wat zoets te vinden:

Hier is het tamelijk vochtig, een 

geschikte plek voor kikkertjes: deze was slechts 2 cm groot:

En deze nog geen 1 cm, er zaten er heel veel, die snel een veilig heenkomen zochten toen ik er voorbij liep:

Ze hebben ook een prachtige schutkleur:

Ook hier veel witjes:

En de mooie wilde orchidee bloeide ook nog steeds:

De volgende bocht in de Buulder AA, loopt richting waterzuivering: het was hier erg vochtig, veel oeverbeplanting:

Het water in de beek zag er hier niet al te fris uit: het rook hier ook erg vochtig: in het hoge riet zag je een platgelopen stuk, ik denk een rustplaats voor wilde zwijnen:

Aan de rechterkant voor het begin van het achterste bosje is enige tijd geleden een soort van uitkijkpost geplaatst. Deze kijkt uit op de rand van dat kleine bossage:

Vlak daarvoor viel mijn oog op een hoopje haren: ik dacht eerst hier heeft iemand zijn hond flink geborsteld maar ik zag al snel dat het stugge zwijnenharen waren:

Maar toen ik dat wat beter bekeek zag ik er ook botten tussen liggen en overviel mij een enorme stank: dit waren rottende beenderen: al gauw zag ik er diverse liggen, in het zand:

Wat was hier gebeurd? Op de boom aan de rand van het bos zat een donkere plek: dat leek wel bloed, ik heb verder niet goed gekeken, het stonk zo verschrikkelijk...misschien diende die uitkijkpost om wilde zwijnen af te schieten....misschien hebben er twee zwijnen gevochten, of is er gewoon een zwijn doodgegaan en is het karkas ter plekke blijven liggen.....geen idee. Maar vies was het wel...jakkie.....

De kleine botten van zwijnenpootjes....bah he....

Gauw weer wegwezen van deze vieze plek....

Ietsje verderop zag ik mijn vermoeden betreffende de aanwezigheid van zwijnen bevestigd: ik zag hier afdrukken van zwijnenpootjes in het vochtige zand:

Mooie gave afdruk:

Het is wat met die wilde zwijnen. In juli j.l. heeft een bestuurder een 14-tal jonge zwijntjes aangereden op de snelweg. Ze schijnen, opgejaagd, door het mais te rennen en dan kunnen ze ook plots op de snelweg belanden. Er zijn er teveel, en ze veroorzaken overlast ....men weet niet goed wat men er mee aanmoet. Men wil ze diervriendelijk afschieten....ik snap niet wat daar diervriendelijk aan is, maar goed......Het plan is om zgn drukjacht toe te gaan passen: daarbij worden zwijnen op een rustige manier verstoord waardoor ze geleidelijk hun rustplek verlaten en zich niet vluchtend over grote afstand bewegen. Daardoor is meer tijd beschikbaar voor het afschot en kan het effectiever en veiliger gebeuren.

Ik heb tijdens mijn wandelingen al veel zwijnesporen gezien, maar de beestjes zelf nog niet. Wat er hier is gebeurd is me niet helemaal duidelijk. Kan ook geen gegevens vinden over deze uitkijkpost. Wie het weet mag het zeggen.

Op weg terug naar de vistrap en de amfibieenpoel kwam ik nog een mooie groene sprinkhaan tegen:

En nog meer hoornaars: wat een joekels zijn dat:

Tot slot nog een kijkje in de amfibienpoel: helemaal drooggevallen...:

En geen beestjes te bekennen:

De droogte heeft ook hier zijn sporen achter gelaten en de flinke plensbuien van vorige week hebben nauwelijks wat geholpen. Zal wel even duren voordat alles weer is hersteld.