maandag 12 november 2018

Sporen van een bever?? op het Sarsven Nederweert

In mijn vorige blogpost van 12 november schreef ik al dat ik tijdens mijn wandeling stuitte op vreemde grote pootafdrukken in het zand. Ik kon toen niet meteen met zekerheid zeggen van welk dier die afkomstig waren. Het moest wel een fors dier zijn. Ik dacht aan een bever, een otter, een bunzing, een das of een bunzing. Ik heb toen niet verder gelet of gezocht op sporen. Had ik dat maar wel gedaan. Want het liet mij niet meer los. Thuis ben ik gaan googlen. Bewijs dat exact daar deze dieren voorkomen heb ik niet echt gevonden. Dus hoe kom ik er dan achter wat ik hier heb gezien?

Zoals de titel van mijn blog aangeeft is mijn conclusie dat het toch zeer waarschijnlijk sporen van een bever zijn geweest. Ik heb dat na lang zoeken gebaseerd op het volgende:

  • de pootafdrukken zijn lang en diep: het moet dus een zwaar dier zijn geweest en op onderstaand filmpje is te zien dat een bever idd langgerekte pootafdrukken maakt die wel lijken op die wat op mijn foto's staan:
  • een bever leeft in een hol onder de grond of in een burcht waarvan de ingang zich onder water bevindt. Zo'n opening is ook op mijn foto's te zien al is die drooggevallen. De afmeting klopt ook met de grootte van een beverhol-opening zo'n 30-40 cm.
  • In onderstaand artikel is te lezen dat in april j.l. door het waterschap in de Neerpeelbeek bij Nederweert-Eind 3 bevers zijn afgeschoten. Dat is vlak in de buurt bij de Baanen en Sarsven, op nog geen 7 km afstand. Dus het is niet ondenkbaar dat hier idd een beverfamilie zit. 



Bij Vlakwater, aan de overzijde van de Baanen zijn eerder ook bevers gezien: en op 3 augustus j.l. zijn er knaagsporen van bevers gezien op het watertje de Vissensteert:



  • Wat betreft de hier aanwezige natuur zou dit een zeer geschikte plek kunnen zijn voor de bever: water, oevers, beschutting in bossages en struiken, akkers in de buurt, bomen.
Afgaande op dit alles heb ik de conclusie getrokken dat het hier om bevers gaat. Misschien dat ik hier nog informatie kan opvragen: de mevrouw heeft een mooi blog over bevers. Misschien dat zij weet of hier bevers voorkomen.


Dit waren mijn foto's:








Als je het filmpje hebt bekeken dan zou deze afdruk heel goed overeen kunnen komen, het onderste deel kan dan van het gesleep van de staart geweest zijn:






Bos, beschutting, water, bomen, akkers aan de overkant: de ideale leefomstandigheden voor een bever:








Duidelijk zijn de teennagelafdrukken en zwemvliezen te herkennen: de achterpoten meten ongeveer 16-18 cm, dat zou goed kunnen kloppen:




In de modder op de oever ook sporen:


Takjes in het water zijn ook kenmerkend:




Het bosje aan het water met de opening, met diverse ingangen met ondergrondse holen: als ik beter had gekeken had ik hier misschien wel knaagsporen gezien. Maar ik vond het een eng bosje, met al die struiken. Ik kreeg er een onheilspellend gevoel dat er elk momenteel een dier uit kon springen. Gauw maar weer weggegaan daar. In ieder geval was dit de plek bij uitstek om zich goed te verschuilen tussen de struiken:


Een van de holen onder de grond:




Wissel naar het water:




Hier lagen ook bomen om, maar ik had helaas niet gekeken of er knaagsporen te zien waren:


Ingang op de oever naar het hol, in dit geval is de ingang droog komen te staan, normaal ligt die onder water:


De ingang heeft een grootte van 30-40 cm, otters maken een kleinere opening. Zo'n opening noemt men een leger. Legers worden in de zomer gebruikt als rustplaats. De legers zijn niet zo groot als een burcht. Het zijn vaak uithollingen op de oever. De binnenkant is bedekt met houtsnippers. Legers worden langs de oever onder dichte struiken en bramen gemaakt, waardoor ze lastig te vinden zijn. Dit lijkt daar wel op:


De bever (Castor fiber) is het grootste knaagdier van Europa. Bevers hebben een roodbruine tot zwarte vacht, een geschubde, horizontaal afgeplatte staart en oranje knaagtanden. Een volwassen dier heeft een kop-romp lengte van 75 tot 90 cm en een gewicht van 12 tot 36 kg. Inclusief staart kunnen ze een lengte bereiken van 1.25 meter!

Even een fotootje van internet dan maar:


Wat een prachtig dier! Foto is van Wikimedia Commons.

Oorspronkelijk komt de bever in een groot gedeelte van Europa voor. Door fragmentatie en verontreiniging van de natuurlijke leefgebieden, maar vooral door overbejaging, verdween de laatste bever in 1826 uit Nederland. In de jaren ‘80 zijn er nieuwe populaties bevers in de Biesbosch en de Gelderse Poort uitgezet. Later kwamen daar herintroducties langs de Maas en Drenthe en Groningen bij. Momenteel is er sprake van naar elkaar toe groeiende populaties. Volgens schatting van de zoogdiervereniging waren er in het voorjaar van 2016 ongeveer 1.700 bevers in Nederland.

Bevers zijn territoriale dieren en leven in families in een hol onder de grond of in een burcht. De ingang bevindt zich onder water. Deze burcht wordt door de hele beverfamilie gemaakt. Samen slepen ze takken, stokken, modder en stenen naar de plek en beginnen met bouwen. Dit doen ze in de nacht, omdat ze overdag slapen. Een beverburcht kan wel 2 meter hoog worden en 10 meter lang.

Om de waterhoogte te reguleren bouwen bevers dammen. Zo blijft de ingang onder water en daarmee ontoegankelijk voor roofdieren. Dammen heb ik hier niet gezien.
 
Wat misschien ook nog leuk is om te vertellen  is wat de sleutelrol van de bever is in de natuur.
Bevers zijn unieke ecologische ingenieurs. Met hun geknaag en hun dammenbouw zorgen ze voor gratis natuur- en waterbeheer. Bevers ontwikkelen natuurlijke klimaatbuffers, door aanleg van dammen zorgen ze in beken voor het langer vasthouden van water, zodat het niet allemaal tegelijk naar de Maas en haar zijbeken stroomt. Het beverhout in stromend water zorgt ook voor ideale leefplekken voor waterfilterende diertjes die gratis het water zuiveren. Uit Brits en Belgisch onderzoek blijkt dat bevers voor tonnen euro’s aan verbetering van de waterkwaliteit en verbetering van hoogwaterveiligheid bijdragen.
Waar de bevers overlast veroorzaken wordt ingegrepen zij het onder strikte voorwaarden.

Kaart ARK sleutelrol bever in de natuur:
https://www.ark.eu/nieuws/2016/bever-belangrijk-de-natuur

De snelheid van de kolonisatie in Limburg heeft iedereen verrast, van circa 40 dieren in 2004 tot naar schatting 700 nu. De Limburgse beverpopulatie bleek veel sneller te groeien dan in de andere Nederlandse bevergebieden zoals de Biesbosch en de Gelderse Poort. Dat komt doordat de Limburgse bevers bestaan uit een genetisch mix van exemplaren uit alle Europese restpopulaties. Want naast dieren die werden uitgezet, waren er ook bevers die zelfstandig naar Limburg kwamen uit de Duitse Eifel en uit de Belgische Ardennen. Hierdoor leeft er in Limburg een mix van Noorse, Franse, Duitse en Russische bevers en deze blijken veel vruchtbaarder dan de andere populaties die enkel van Duitse Elbebevers afstammen. Die kennis was er rond 2000 nog niet.

Ik vond het een spannende wandeling vandaag. Die grote afdrukken lieten me niet meer los. Ik heb thuis heel veel gegoogled en weer veel geleerd over dit bijzonder mooie dier. Ik ga binnenkort nog eens kijken en dan ga ik specifiek op zoek naar nog meer sporen, om er echt zeker van te zijn dat dit de pootafdrukken van de bever zijn geweest.

Enkele leuke links:

https://www.ark.eu/natuurontwikkeling/dieren/bever

https://www.ark.eu/sites/default/files/media/Bever/zoekkaart-bever-sporen_0.pdf

http://limburg.faunabeheereenheid.com/wp-content/uploads/sites/8/2016/06/FBP-Bever-2017-2020-Limburg-PDF.pdf

https://www.natuurpunt.be/nieuws/zo-onderscheid-je-bevers-van-muskusratten-beverratten-en-otters-20170628

doorgeven waarneming bever:
https://www.zoogdiervereniging.nl/gezocht-beversporen

op
Labels: , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)