Struiksprinkhaan ( Leptopheyes Punctatissima )

De struiksprinkhaan behoort tot de sabelsprinkhanen. Die zijn er in 2 soorten: die met korte sprieten ( planteneters) en die met lange sprieten (alleseters).

Hij heeft een beetje een bol en langwerpig lichaam, rechte vleugels, lange voelsprieten en grote achterpoten waarmee hij ver kan springen. De vleugels stellen nauwelijks iets voor, hij kan dan ook niet vliegen. Lengte is 10-15 mm. De kleur is groen met veel kleine zwarte spikkeltjes. Hij heeft 3 paar poten: met de voorste en middelste wordt gelopen, de grote, deels groene en deels bruine achterpoten dienen om te springen. Aan de uiteinden van de poten zitten kleine uitsteeksels die dienen dat hij niet wegglijdt als hij zich afzet om te gaan vliegen. Achter de kop zit een halsschild. De sprieten zijn langer dan het lichaam.

De mannetjes hebben vaak een bruine streep over de rug. Ik heb gelezen dat deze sprinkhaan vaak dagen op dezelfde plek blijft zitten. Het is een beetje een inactief beestje. Dat is hier ook het geval, ik heb haar (het is een vrouwtje) al een paar dagen bij de gladiolen zien zitten tegen de schutting.

De Het vrouwtje is wat groter dan het mannetje, dat komt door de korte naar boven gebogen legboor aan het achterlijf. Dat lijkt op een sabel, vandaar de naam sabelsprinkhaan. Met deze legboor legt ze aan het eind van de zomer wel 125-250 eitjes af, een voor een, op boomschors. Dat doet ze s '
nachts. Ik moet de komende dagen goed gaan kijken bij mijn grote den in de tuin of ik daar iets van mee kan krijgen, dat zou leuk zijn. In de winter doorlopen de larven een aantal vervellings stadia en in het voorjaar komt er een kleurloze nimf uit de larve. Na een paar dagen krijgen ze zwarte spikkels en zwarte banden om de poten en sprieten.

De sprinkhanen maken geluid door hun vleugels tegen elkaar aan te strijken. De struiksprinkhaan heeft echter nauwelijks vleugels, daarom is dat met ons gehoor niet waar te nemen. Ze roepen het meest na de middag en na zonsondergang (roepzang). Na de paring roepen ze even niet en daarna gaan ze weer vrolijk verder.

Leuk detail wat ws niemand nog weet: het geluid wat ze horen vangen ze op via een trommelvlies wat in de poten zit.

Nog even een paar mooie foto's: