Ze stonden zo dichtbij, ik kon leuke foto's van ze maken. Het leek wel of deze twee elkaar stonden te knuffelen. Maar was dat wel zo? Tijd om even het schapengedrag te bekijken.
Hobbyisten hebben allerhande buitenlandse rassen naar Nederland gehaald, waaronder bergschapen, vetstaartschapen, haarschapen en wolschapen.
Voor wie het leuk vindt: hier staan foto's van heel veel schapenrassen:
https://www.levendehave.nl/dierenwikis/schapen/schapenrassen
Het Frysk Melkskieppe Stamboek is het oudste stamboek dat melkschapen registreert (al sinds 1908), later is daar het Zeeuwse Stamboek bijgekomen. Dit is ook de reden waarom er over Friese en Zeeuwse melkschapen wordt gesproken, terwijl het in wezen hetzelfde ras is.
Het melkschaap is een erg oud ras (vermoedelijk uit de tijd van de Oost Indische Compagnie). Een melkschaap is helemaal wit, krijgt makkelijk lammetjes ( 2 of 3 of 4) en geeft veel melk. Hij heeft een langwerpige kop met weinig of geen wol erop, zijn haar lijkt op zijde. Hij heeft lange brede oren. Zijn hals en lijf zitten vol wol. Zijn lange staart heeft weinig wol erop. De hoeven zijn blank. Het melkschaap heeft fijne wol van een goede kwaliteit.
Schapen zijn kuddedieren. Ze doen alles samen en lopen als een groep door de weide. De dieren communiceren met elkaar door te blaten en door bepaald gedrag te vertonen. Ze houden elkaar vooral in de gaten met hun ogen. Men denkt dat schapen elkaar aan uiterlijke kenmerken herkennen.
Schapen vormen een sociaal functionerende groep. Een gevecht om rangorde zie je niet gauw, tenzij er een heel beperkt voedselaanbod is. De hoogste in rang is niet per se de ram, eerder een oudere of sterk overheersende ooi. Je herkent dominant gedrag doordat dieren tegen elkaar aan duwen.
Aan de rand van de kudde staan de zogenaamde bewakers op de uitkijk, terwijl de verkenners naar nieuw voedsel zoeken.
Met de poot stampen op de grond dient om de andere schapen te waarschuwen voor dreigend gevaar. Bijvoorbeeld in het geval van een onbekende bezoeker. De dieren staan dan klaar om te vluchten of zich te verdedigen. Schapen stampvoeten ook als ze ongemak en jeuk voelen op hun huid, zoals prikkende insecten of uitwendige parasieten op de achterhand.
Geblaat wijst op onrust in de groep. Het is voor schapen de beste manier om te communiceren. Als ze zich op hun gemak voelen maken de dieren haast geen geluid. Maar hebben ze honger, dorst of voelen ze zich onrustig, dan hoor je ze luid en duidelijk.
Geur is vooral van belang bij de voortplanting. De ooien herkennen de geur van hun eigen pasgeboren lammeren uit duizenden. Ook hun voedsel besnuffelen schapen uitgebreid. Ruikt het niet goed, dan eten ze het niet op. Ze hebben ook een heel goed smaakvermogen. Het gehoor is scherp. Van ver horen ze iets aankomen en reageren erop. Het zicht van schapen is minder. Dat reikt tot ongeveer 50 meter. Ze zijn wel goed in het herkennen van mensen, waarbij geur overigens ook een rol speelt. Hun tastzin gebruiken ze vooral bij voedsel. Ze betasten het eerst met hun lippen eer ze een hap nemen. Op een ondergesneeuwde weide voelen ze door te schrapen of er gras onder de sneeuw verborgen ligt. info:avevewinkels.be
Oke, nu weet ik alles over de melkschapen ;-)......maar ik had toch niet de indruk dat hier sprake was van dominant gedrag. Ik hou het er op dat ze elkaar gewoon lekker stonden te knuffelen!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten