Rondje met mijn hondje

Vandaag was een bewolkte dag met af en toe een flauw zonnetje, maar nog best zacht voor de tijd van het jaar. Ik ben dan ook een grote wandeling gaan maken met mijn hondje om lekker van dit mooie weer te genieten. De foto's zijn allemaal met mijn gsm gemaakt.

Mijn wandeling ging langs een  klein droog naaldbosje, een restantje uit vroegere tijden toen dit gebied nog uit heidevelden en zandverstuivingen bestond:

Het pad waar ik dagelijks loop:

De schapen staan nog lekker te grazen, achter de bomenrij  naar links:

Al tussen de bomen door kijkend viel mijn oog op bijzonders: ik dacht meteen dit zijn galappeltjes, maar..... die zitten meestal onder of bovenop de eikenblaadjes; zo had ik ze nog nooit gezien:

Close-up:

Galappeltjes worden gemaakt door galwespen. Dat zijn vliesvleugelige insecten, die met een lange legboor hun eitjes in planten leggen, waarna gallen ontstaan. De bekendste soort is de eikengalwesp die op de onderkant van eikenbladeren 3 centimeter grote gele tot rode galappels maakt.

Ook zag ik al eerder op de onderkant van de zomer-eikenbladeren nu in de herfst van die platronde bolletjes. Dat blijken  galletjes te zijn afkomstig van de vrouwelijke lensgal , die makkelijk loslaten. De gallen zien eruit als gelige platronde bolletjes, oudere gallen worden rood van kleur.Vaak is de grond ermee bezaaid. En dat zag ik ook. In deze bolletjes overwintert de larve. In mei komen van dezelfde galwesp besgalletjes voor zowel op de jonge bladeren als op de bloemsteeltjes. In deze galletjes kunnen vrouwelijke of mannelijke galwespjes zitten.

foto internet

Ook komt de plaatjesgal of Eikennapjesgal op de eikenbladeren voor. De kleur kan wit, bleekroze of puperrood zijn en ze zijn 2-4 mm in doorsnee. Ze kunnen zowel aan de onderkant als aan de bovenkant van het blad zitten. Uit deze gallen komen alleen vrouwelijke galwespen.

Maar wat ik hier zag is de zgn. knikkergal. Het lijken inderdaad knikkers.
De knikkergal of galnoot is een gladde, ronde, 10-20 mm grote gal, die voorkomt in bladoksels van tweejarig hout van de zomer- en wintereik en wordt veroorzaakt door de galwesp Andricus kollari. De galwesp legt haar eitje in de bladoksels, waarna de boom geprikkeld wordt tot het vormen van gallen. De gal is groen, maar wordt in augustus bruin en heeft een dikke, harde wand. In de gal zit de larve van de galwesp. Eind augustus- begin september kruipt de galwesp door een op een houtworm lijkend gaatje uit de gal. De gal kan na het verlaten van de galwesp aan de boom blijven zitten.
Uit de knikkergal komen zowel mannetjes als vrouwtjes.
Nu ik dit weet ga ik een dezer dagen die galletjes eens beter bekijken.

Na bevruchting leggende vrouwtjes hun eieren op de moseik. De moseik vormt knopgallen, de zogenaamde vogelnestgallen, waaruit alleen vrouwtjes galwespen komen. Deze vrouwtjes leggen door parthenogenese (ongeslachtelijke voortplanting) hun eitjes op de zomer- en wintereik.
De vrouwtjes uit de vogelnestgallen zijn 3,5-4,5 mm lang en die uit de knikkergallen van de zomereik of wintereik 1,7-2 mm lang. De mannetjes zijn 1,7-2 mm lang. Ze zijn dus erg klein, vandaar dat de meeste mensen er nog nooit een hebben gezien.

Leuk, dat ik dit vandaag heb gezien! Maar ik zag ook nog wat laatste zomerbloeiers:

Rose klaver:

Voor de dennenboomaanplant ging ik naar rechts:

Grote gele distel:

Even onder het prikkeldraad doorgekropen en weer naar rechts:

links ligt een greppel om het overvloed aan water in natte tijden op te vangen:

Ook hier nog wat laatbloeiers:

Paardenbloem:

Met de bocht mee richting bosrand:

De enigste inimini paddestoeltjes die ik hier heb gezien:

Deze greppel heb ik wel eens vol water zien staan, heb er vroeger met mijn kinderen wel eens kikkervisjes gevangen:

En vervolgens rechtsaf het bos in, vlak langs het grasland:

Ook hier nog wat late bloemetjes:

Het is echt een heel droog stukje bos, met veel afgevallen en dood hout. 

Blik op het weiland aan de rechterkant van mij:

Diverse soorten mosjes, maar die zag ik niet op de bomen of houtresten, alleen hier en daar een klein plukje op de bodem, en naalden van de grove den: die zitten als paar van 2 aan elkaar:

Grote bosmieren hoop:

Stobbe: mooie plek voor allerlei insecten:

Mijn hondje had het prima naar zijn zin: allemaal nieuwe geurtjes...spannend....:

Nog een mierenhoop, ik heb er diverse gezien :

Leuk doorkijkje:

Hier is wel wat meer groen:

Boomstam vol met gaatjes, een lustoord voor insecten:

Mooi....dat zonlicht wat diffuus door de bladeren schijnt:

Veel oud en dood hout, maar nuttig voor de insecten, en soms lijken het net kleine kunstwerkjes:

Geen enkele paddestoel te vinden:

Doorkijkjes naar het weiland:

Het einde van het pad is al weer in zicht:

En weer rechtsaf naar het pad waar ik dagelijks loop en liet ik het bosje weer achter me:

Het was een heerlijke en leuke wandeling. Mijn hondje en ik heb genoten. Weer eens door een heel ander soort bos gelopen. In eerste instantie dacht ik; hmz.....saai, maar er viel toch van alles te zien. En dat zo vlakbij. Soms hoef je niet ver van huis om lekker even je hoofd leeg te maken.