van Waterschap De Dommel: zie........ Misschien is het handig om die eerst te lezen, om te begrijpen wat je hier allemaal ziet en wat er gebeurt. Het waterschap heeft nl. de ruiveringsinstallatie in 2010-2011 gerenoveerd om daarna schoon en levend water af te geven aan de Buulder AA. Een mooi ingenieus proces.
Vandaag ging ik erheen om met name de mooie natuur te fotograferen. Het is hartje zomer en prachtig weer dus dat moet lukken.
Plattegrondje van Google maps van de RZWI:
Waterpark Soerendonk: van schoon zuiveringswater naar natuurlijk beekwater:
Ik werd verwelkomd door het gekwaak van kikkertjes in de vlooienvijvers en de flowformcascades:
Waarschijnlijk is het een bastaardkikker. Ik heb in eerdere posts al eens verteld dat het niet altijd makkelijk is om achteraf te vertellen welke groene kikker het is. Ik heb niet naar details ( bv de poten) gekeken toen ik de foto's maakte. Hier een mooie site over de drie soorten groene kikkers:
In een van de moerassloten, die eruit zag als een zachte groene deken, zag ik een meerkoetje: de jonkies kwamen een eindje verderop erachteraan:
De begroeiing is hier werkelijk fantastisch: veel riet en onderwater gedoken planten, dit allemaal om het water te filteren en de kwaliteit van het water te verbeteren:
Mooi koolwitje op een kogeldistel:
Dan kwam ik aan bij de biotoopvijver: bij hevige regenval kan deze vijver wel eens overlopen:
Citroenvlinder ( Gonepteryx rhamni): ze behoort tot de witjes, de mannetjes zijn groener dan de vrouwtjes, maar beiden zijn herkenbaar aan de oranje stip op de vleugels:
De citroenvlinder is een van de langstlevende soorten die als imago meer dan een jaar oud kan worden. De vliegtijd is van juli tot en met oktober en van februari tot en met mei. In de tussentijd wordt een winterslaap gehouden in holten in bomen of lage, groene struiken zodat de vlinder moeilijk te vinden en goed gecamoufleerd is. Ook als de imago rond juni uit zijn pop komt wordt al snel een soort zomerslaap gehouden. Hierdoor wordt het grootste deel van het relatief lange leven al rustend doorgebracht.
De vleermuizenkast hangt er ook nog steeds: hier kan ik wel eea over vertellen:
Bij de herinrichting van de Buulder AA moesten bomen gekapt worden. Er is toen door Staatsbosbeheer zorgvuldig gecontroleerd op mogelijke verblijfplaatsen; deze werden met signaleringslint aangegeven. Deze bomen werden daarna nauwkeurig geinspecteerd door een vleermuiskundige op aanwezigheid van mogelijke verblijfplaatsen van vleermuizen zoals inrottingsgaten, spechtengaten en delen met loszittende schors. Deze bomen mochten tijdens de werkzaamheden niet aangetast worden en desgewenst moest het trace aangepast worden zodat deze bomen gespaard konden blijven. Ook werden er binnen 100 meter van gemerkte bomen vleermuiskasten opgehangen. Mochten er toch bomen met geschikte holtes moeten worden verstoord of verwijderd, dan was er een ontheffing nodig van de Flora en Faunawet en moesten aanvullende maatregelen worden genomen.
Zo zag dat eruit in het Ecologisch werkprotocol Herinrichting Buulder Aa Waterschap De Dommel :
Zo zie je dat aan zo'n simpel vleermuiskastje toch een heel verhaal kan zitten!
Nu we het toch over vleermuizen hebben: in 2016 had ik een klein vleermuisje in mijn huis. Op een warme zomeravond blijkbaar mijn huis binnengekomen door een openstaand raam en achter een klein ladenkastje gekropen. Hoe lang hij daar gezeten heeft weet ik niet: op een gegeven moment hoorde ik daar geritsel savonds. Ik durfde eerst niet te kijken maar uiteindelijk toch voorzichtig het kasteje een stukje van zijn plaats geschoven en toen zag ik hem: een heel klein vleermuisje. Ik dacht wat nu? Hoe ga ik die daar wegkrijgen zonder gebeten te worden? Ik heb toen werkhandschoenen aangedaan en een emmertje over hem heen geschoven. Ik nam hem mee naar buiten en legde hem achter bij mijn tuinhuisje neer. Hij wilde niet wegvliegen. Toen ik n uurtje later weer ging kijken was hij er niet meer. Ik wist toen nog niet dat je ook vleermuizen kunt aangeven als je ze gezien hebt. Anders had ik dat zeker gedaan!
Heb op deze site gekeken: http://www.vleermuis.net en mbt hier voorkomende vleermuizen geconcludeerd dat dit een gewone grijzegrootoorvleermuis moet zijn geweest!
Nu weer verder met mijn foto's. Mooie weide vlak voor de Trurkse brug: hier zie je nog weideboompjes die je vroeger ook veel zag:
De Trurkse brug:
De Trurkse brug? Ja, beetje vreemde naam inderdaad. Maar dit is het verhaal van een brug die jarenlang vergeten was en in een hoekje van de materiaalopslag van het waterschap lag. De naam van deze brug is verbonden met de historie van het gebied tussen Maarheeze en Soerendonk. De naam is een vreemde lokale dialectische verbastering die je alleen begrijpt wanneer je oude kaarten raadpleegt. Deze brug een vormde een verbinding over de Aa in de weg die Turfdijk heet. De naam verbasterde in het lokale dialect van ‘Turfdiek’via ‘Truddek’ tot ‘Trurk’.
De laatste resten van het weggetje en ook de oorspronkelijke Trurkse brug (nabij de latere stortplaats) zijn met de Ruilverkaveling Strijper Aa-Budel na 1968 verdwenen. De Trurkse brug zelf is toen jarenlang verdwenen. Mede dankzij de inspanningen van de dorpsraad Maarheeze zijn de brug onderdelen weer gelokaliseerd. De brug lag niet ver van zijn oorspronkelijke plek op de materiaalopslag van het waterschap te Soerendonk. Met de herinrichting van de Buulder Aa en het "terugvinden" en plaatsen van de Trurkse brug wordt er weer een mooi stuk natuur ontsloten.
Het Waterschap De Dommel heeft met herinrichting van deze Buulder Aa een grote bijdrage aan geleverd. Water, natuur en landschap maken deel uit van een altijd veranderend stroomgebied. Het herstel van het beekdal van de Buulder Aa door het herstellen van de oude meandering, het aanleggen van vispassages en het terugbrengen van de natte Ulkendonken dragen bij aan het herstel van de natuur. In dit meest zuidelijke deel van het dal van de Strijper Aa, in de broekbossen van Turfwater en Soerendonks Goor komen nu zeldzame planten en mossoorten voor, bijvoorbeeld het Hakig smaltandmos, het Knolletjesgreppelmos, Bleek Peermos en Bros gaffeltandmos. Flora en fauna zijn hier in de nabijheid van het beekdal van de Buulder Aa zeer waardevol.
Het terugplaatsen van de Trurkse brug vormt een prachtige uitbreiding van het wandelnetwerk tussen Soerendonk en Maarheeze, waardoor iedereen kan genieten van de prachtige flora en fauna.
Ik heb hier ook echt even staan te genieten van al het moois om mij heen:
Het water was hier zo helder dat je de vissen kon tellen:
Het water is hier van goede kwaliteit voor die vissen. Ik heb niet kunnen achterhalen welke vissen hier eigenlijk zitten, maar vond wel het volgende artikel dat ivm met de uitzonderlijke warmte en droogte van deze zomer vissen uit het droogvallende Sterksels kanaal ook hier zijn uitgezet:
27 JULI 2018
"Samen met leden van visclub 'De Samenwerking' en vereniging Dommelvisrecht heeft Waterschap De Dommel ongeveer duizend vissen gered uit het droogvallende Sterkselsch kanaal in Sterksel. De grotere vissen zwemmen nu in de visplas van visclub De Samenwerking in Heeze. Andere vissen hebben ze in de Buulder Aa gezet. Deze beek blijft genoeg water houden, omdat deze gevoed wordt door het water van onze rioolwaterzuivering in Soerendonk.
Het gaat hier om onder andere de karper, riviergrondel, zeelt, blankvoorn, ruisvoorn, baars, kleine modderkruiper, riviergrondel en bermpje. Voor zover bekend is het Sterkselsch Kanaal sinds 1976 niet meer drooggevallen."
Wat is er nu mooier dan een meanderend beekje in zijn oorspronkelijke vorm en omgeving met flora en fauna: kijk en geniet:
Dit doet me zo denken aan vroeger. Mijn moeder komt uit een groot gezin, ze is geboren in Dreumel in Gelderland. Ik herinner mij de vele bezoekjes aan haar broers en zus waarvan de meesten een boerderij met weiland en boomgaarden hadden. Ik vond dat altijd prachtig. Wij woonden nl. niet op het platteland. Als wij dan op bezoek waren mochten we altijd in de boomgaarden spelen en fruit plukken en kijken bij de beesten ( paarden, kippen, geiten, schapen, varkens). Dat was altijd zo leuk! Waarschijnlijk is hierdoor mijn liefde voor de natuur wel ontstaan......Dit hier straalt dezelfde sfeer uit:
Blik naar de rechterkant richting Kleine Bruggen zeg maar) vanaf de brug:
Ik ben hier even in het gras aan de beek gaan zitten en heb genoten van de prachtige natuur hier; hier kom je helemaal tot rust:
Vanaf hier kon ik niet verder terug richting Kleine Bruggen langs de Buulder AA lopen, ws is het prive terrein. Jammer!
Even over het hek gekiekt:
Hoger gelegen, bijna drooggevallen deel:
Het water is hier erg bruin, zanderig:
En het water staat laag:
Maar weer terug over de brug; volgend keer vervolg ik de AA richting Renheide, kijken hoe ver ik daar uit kom:
Dit vind ik zelf een mooie foto van het water in de beek met al die kleuren:
De weg terug naar het trekpontje: oud en nieuw bankje:
Veel bramen en bessenstruiken hier:
Nogmaals de biotoopvijver: deze is zo laag mogelijk aangelegd zodat ze kan bijdragen aan de waterberging in het beekdal. Naar verwachting zal de biotoopvijver
bij hoge beekafvoer enige malen
per jaar overstromen:
De moerassloten zijn ook laag aangelegd; de kaden van het
rietmoeras zullen alleen bij extreem hoge
afvoer onderlopen:
Het trekpontje: je moet zelf aan het touw trekken om het vlot vooruit te trekken naar de overkant:
Leuk speels onderdeel voor het publiek:
Buizerd en reiger in de lucht:
Libel ongelukkig ten prooi gevallen aan een spin:
Bij de moerassloten naast het trekpontje was het een lawaai van jewelste: er zaten wel honderden kikkers te kwaken; je moest goed kijken want door al dat groen zag je ze bijna niet:
Groene kikkers kunnen met het roepen om een vrouwtje behoorlijk kabaal maken, de bekende kikkerconcerten. Ze maken het geluid met behulp van 2 uitwendige kwaakblazen. De paartijd van groene kikkers en de boomkikkers begint vanaf april en duurt gewoonlijk tot juli. Omdat de mannetjes kleiner zijn dan de vrouwtjes en de mannetjes dus minder volume hebben dat opgewarmd moet worden, zijn de mannetjes meestal eerder wakker dan de vrouwtjes.
Een aantal kikkers overwinteren op de bodem van een sloot of vijver, die hebben het gemakkelijk. Ze kunnen gelijk beginnen met kwaken om de vrouwtjes naar de plas te lokken voor de paring. Kikkers die op het land hebben overwinterd gaan zodra ze ontwaakt zijn uit de winterslaap op zoek naar water.
Zodra een vrouwtje een mannetje nadert klautert hij op haar rug en pakt haar met zijn voorpootjes stevig vast onder haar okseltjes. Biologen noemen dat een amplexus. De mannetjes hebben tijdens de voortplantingsperiode paarborstels (zwarte eeltachtige knobbels op de duimen) waardoor ze de vrouwtjes steviger vast kunnen houden.
Kikkermannetjes willen zich onder invloed van de paringsdrang nog wel eens vergissen en pakken alles wat maar op een vrouwtje lijkt, zoals een ander kikkermannetje, een kikker van een andere soort of een vis. Een triootje komt ook regelmatig voor en soms ontstaat er zelfs een hele kluwen van kikkers.
filmpje van het gekwaak van de bastaardkikker wat ik heb opgenomen volgt nog
Geluid van de bastaardkikker:
Vlak bij de uitgang zaten ze ook:
Maar vaak sprongen ze weg als je in de buurt kwam, maar geduld loont:
Groene kikkers leggen meerdere kleine eiklompen wat dieper in het water. De eitjes zijn tweekleurig, de kant die ongeveer een uur na de afzet naar boven komt te liggen is donkerbruin, de andere kant is roomkleurig. Omdat de watertemperatuur in het late voorjaar hoger is ontwikkelen de eitjes sneller dan die van de bruine kikker. Al na een paar dagen kunnen de larven vrij rondzwemmen.
De kikkervisjes van groene kikkers kunnen behoorlijk groot worden, gemiddeld hebben ze een lengte van 4 tot 8 cm, soms groeien ze uit tot wel 18 cm.
Een aantal kikkervisjes begint pas in augustus-september met de metamorfose en sommigen overwinteren als kikkervisje. Die gaan dan het volgend voorjaar gewoon verder met de metamorfose.
Met deze kikker ben ik naar het eind van deze blogpost gesprongen. Ik heb genoten van deze mooie zonnige dag en de prachtige natuur rondom dit deel van de Buulder AA. De Buulder Aa ontspringt ten oosten van het Belgische Hamont. Snel hierna gaat de rivier de grens over en loopt langs Budel en Soerendonk. Onderweg passeert de rivier Kasteel Cranendonck. Tussen Maarheeze en Soerendonk is de rivier samengekomen met de gekanaliseerde Boschloop, vanuit hier gaat de rivier in Noordwestelijke richting. Ten zuidoosten van Leende komt de rivier samen met de Strijper Aa, zij vormen samen de Groote Aa. Volgend keer weer een ander stukje van deze mooie beek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten