Hoornaar gezien....hij is er nog......

Vandaag bij mijn middagwandeling met mijn hondje een hoornaar gezien. Hij  vloog steeds op een blad af en aan zodat ik hem mooi kon vastleggen met mijn gsm:

De hoornaar (Vespa crabro) is een zgn "echte" wesp of papierwesp. Hij is de grootste wespachtige van België en Nederland. Hij komt niet heel veel voor in Nederland maar is ook weer geen zeldzaamheid. Hij wordt meer dan twee keer zo groot als de meeste andere wespen  uit het geslacht Vespula. Werksters bereiken een lichaamslengte van 18 tot 24 mm, koninginnen een lengte van 25 tot 35 mm en mannetjes worden 21 tot 28 mm lang. Ondanks de indrukwekkende lichaamsgrootte en het luide gezoem is de hoornaar veel minder agressief dan andere wespen. Doe je normaal dan heb je geen last van hem, maar sla je wild om je heen dan voelt hij zich bedreigd natuurlijk. Kenmerkend is ook de zwart met oranje kleur ipv zwart met geel ( duitse en gewone wesp). Het verschil met de Aziatische hoornaar (een exoot die ook bij ons voorkomt) is dat de poten bruin zijn, de Aziatische hoornaar heeft duidelijke gele uiteinden aan de poten en hij heeft ook n geheel zwart borststuk. Dit is dus de gewone hoornaar.
Normaliter gebruikt de hoornaar zijn gif om kleine insecten te doden. Deze insecten vermaalt hij vervolgens tot een papje dat hij in het hoornaar nest voert aan de aanwezige larven. Deze larven geven op hun beurt een zoete stof af die fungeert als brandstof voor de hoornaar. Met deze brandstof kan de hoornaar vervolgens nog meer insecten vangen.
Omdat de zomer nu wat langer doorloopt zien we hem nu ook nog regelmatig. Hij is nl. vooral actief als het warm is.  De vruchtbare koninginnen vliegen eind augustus begin september uit om te paren met de vruchtbare mannetjes. De mannetjes overleven deze paring niet. Vanaf september gaat de koningin geleidelijk steeds minder eitjes leggen. Daardoor komt er een moment waarop de verhouding tussen broed en wespen gaat veranderen. De wespen, die leven van de door de larven geproduceerde zoetstof, zijn nu in de meerderheid en krijgen daardoor te weinig voedsel. Door het gebrek aan suikers gaan ze de zoetstof elders zoeken. De mannetjes gaan dood. De bevruchte koninginnen zullen vervolgens een plek zoeken om te overwinteren om het volgende jaar in april weer te ontwaken uit hun winterslaap. Hoogst waarschijnlijk is dit dus een koningin.

Het is in ieder geval een indrukwekkende verschijning die door zijn oranje kleur en grootte meteen opvalt.