Dit is de dubbelgevlekte bastaardweekschildkever :
Een piepklein kevertje (3mm) met een grote (lange) naam. Ze valt onder de Bloemweekschilden (Melyridae), ook wel basterdweekschilden of bastaardweekschilden genoemd. Dat zijn een familie van de kevers. Er zijn ongeveer 6000 soorten bekend, onderverdeeld in zo'n 300 geslachten. In Nederland zijn 28 inheemse soorten bekend. Er worden vier onderfamilies onderscheiden: Dasytinae, Malachiinae, Melyrinae, en Rhadalinae.
Dit is een hoogzwanger vrouwtje wat waarschijnlijk wel op zoek is naar een plkeje om haar eitjes te deponeren:
De meeste bloemweekschilden hebben een ovaal en langwerpig gevormd lichaam. Het zijn relatief kleine kevers; de meeste soorten meten minder dan tien millimeter. Bloemweekschilden hebben een zacht exoskelet, dat vaak is bedekt met fijne haartjes. Veel soorten hebben twee of meer contrasterende kleuren, waaronder zwart, bruin, groen of rood. De dekschilden lopen meestal taps toe en zijn dan iets breder aan de achterzijde. Zowel het borstschild als de kop zijn relatief groot. De antennes zijn aan de voorzijde van de kop net boven de kaken geplaatst: deze heeft rode vlekken op een zwart skelet:
De volwassen kevers jagen op bloembezoekende insecten en voeden zich ook met stuifmeel. De larven leven in allerlei habitats, maar komen vooral voor op de bodem, tussen dode bladeren en onder schors. De meeste larven zijn roofzuchtige predatoren, maar een groot aantal voedt zich ook met dode dieren.
Leuk, ik kan er weer een bijschrijven op mijn lijstje met weekschildkevers!
Dit spinnetje heeft de naam gewone komkommerspin (Araniella cucurbitina) gekregen:
Het is een soort uit de familie wielwebspinnen en heeft de naam te danken aan het glanzende, geelgroen gekleurde achterlijf. Het achterlijf is glanzend, geelgroen gekleurd met aan beide kanten van de middenlijn 4-5 donker gekleurde putjes. Het rugschild en de poten zijn groenachtigbruin en hebben veel, lange stekels. De volwassen dieren hebben aan het eind van het achterlijf over de spinklieren een rode vlek. Het vrouwtje kan ongeveer 6 mm groot worden en het mannetje ongeveer 4 mm.
De gewone komkommerspin zit in het net, omdat ze door haar kleur niet opvalt bij insecten. Het web heeft een doorsnede van ongeveer 10 cm en wordt ongeveer 3 meter hoog opgehangen. Het web bestaat uit 20-30 stralen met een vangspiraal van 10-15 windingen. Het web kan ook als een halve cirkel zijn gemaakt.
Geslachtsrijpe spinnen komen vanaf mei tot in augustus voor. Een volwassen mannetje wacht in het net van een vrouwtje tot deze paringsbereid is.
In juli zetten de vrouwtjes in de omgeving van het web drie eicocons af. Deze zijn wit tot geelachtig gekleurd en bevatten 140-160 eitjes. Als de spinnetjes pas uit het ei zijn gekropen hebben ze een lichte kleur. Nog niet geslachtsrijpe spinnen hebben in de herfst een rode of bruine kleur, waardoor ze tijdens de bladverkleuring in de herfst een goede camouflage hebben. Pas in het voorjaar krijgen ze dan de groene kleur. De spinnen overwinteren in het juveniele stadium op twijgen.
Het volgende vliegje heet het mica platvoetje (Platycheirus albimanus):
Er zijn 19 soorten Platvoetjes (Platycheirus) o.a. micaplatvoetje, slank platvoetje, gewoon platvoetje, zorroplatvoetje, geel platvoetje, snuitplatvoetje, veenplatvoetje, scheefvlek-platvoetje, moerasplatvoetje, gewoon schaduwplatvoetje. Dit is het eerste platvoetje wat ik heb gezien.
Het is een zweefvliegen soort die een vrij donker achterlijf heeft met grijze vlekken. De achtertarsen zijn bij het vrouwtje witachtig tot grijs, maar de soortnaam (albi=wit; tarsus=tars) schijnt te zijn bepaald door de witte vlekken op de schenen van de voorpoten van de mannetjes. Deze zweefvlieg is te zien van maart tot november.
Ik wil nog graag verwijzen naar een heel mooi PDF over alle bij ons voorkomende zweefvleigen, met prachtige afbeeldingen:
Dit is de gele halvemaanszweeefvlieg, die heb ik al vaker beschreven:
De kruisspin, ook al vaker beschreven:
Een zwartbronzen zandbij vond een ingang tussen de stenen om haar eitjes te leggen:
ik vind het een prachtige solitaire bij:
Een grauwe schildwants landde op het badlaken van mijn zonnebedje:
Deze mooie grote krachtpatser zat op de boomschors van mijn omgezaagde den, waarvan ik nog een stam van 2 meter heb laten staan. Hij heeft een prachtige schutkleur, het is dat ik de stam af zocht naar insecten anders had ik hem nooit gezien; het is de grijze ribbelboktor (Rhagium inquisitor):
Ik heb er een apart blog over gemaakt, zie:
Een deze oranje verschijning heet de smalle randwants (Gonocerus acuteangulatus):
De smalle randwants is 12 tot 15 mm lang. Hij is gespikkeld en roodbruin van kleur. De nimfen hebben een groen achterlichaam. Ze zitten veel op de lijsterbes, die staat bij mijn buren in de tuin, dus vandaar dat ik wel eens bezoek van ze krijg. Ze voeden zich met het sap van de rijpe vruchten die ze daar vinden. Volwassen wantsen vliegen zeer actief bij hoge temperaturen. Als het koud is zie je ze niet.
En deze vlieg heeft, zoals je ws al wel kunt raden de naam slankpootvlieg meegekregen:
De slankpootvliegen (Dolichopodidae) zijn een familie uit de onderorde van vliegen. Wereldwijd zijn er ongeveer 7500 soorten bekend. Het zijn kleine tot middelgrote vliegen met een lichaamslengte van 1,5 tot 7,5 millimeter. Deze was superklein zoals op de niet-bijgesneden foto is te zien:
De mannetjes zijn gemakkelijk te herkennen. Ze zijn groen metallic, hebben donkere, bijna zwarte vleugels met een prachtig wit uiteinde. De haren op het borststuk staan netjes in twee rijen. De vrouwtjes zijn ook metallic. Meestal groen met een donkerode inslag, maar soms ook meer koperkleurig. Ze hebben lichtgrijze vleugels zonder het witte uiteinde van de mannetjes. De vliegen zie je heel vaak bij of op ondiep water, zoals ondergelopen weilanden. Ze kunnen op het wateroppervlak zitten en lopen. De mannetjes imponeren elkaar vaak door de vleugels te spreiden. Zo maken ze ook indruk op de vrouwtjes. Maar dat laatste doen ze ook vaak door vlak voor het vrouwtje te "dansen". De volwassen vliegen zijn te zien van mei tot in augustus.
Een paar mooie foto's van een vrouwtje blinde bij:
Deze foto leende zich ook goed om om te zetten in zwart-wit:
De altijd in mijn tuin in grote getale aanwezige aardhommel:
Het is ook zo'n heerlijke struik waar veel nectar en stuifmeel is te vinden:
Mannetje en vrouwtje groene vleesvlieg vlogen telkens achter elkaar aan:
Hierna ben ik nog eens door de tuin gelopen maar heb eerst een macro voorzetlens op mijn camera gezet. Er waren zoveel insecten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten