http://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/04/hugterheide-lentewandeling.html
Toen was het er nog behoorlijk nat. Dat is nu wel anders. De zomer is officieel voorbij, maar het was vandaag nog 26 graden! Ongekend! Geen herfsttemperaturen dus. De natuur is droog en dor, hier en daar vallen er blaadjes van de bomen. En er waren al wel paddestoelen te zien.
Eerst maar even in de uitkijktoren geklommen, maar het was er druk. Veel mensen met een camera. Ik denk dat dat komt omdat de bronsttijd van de herten is begonnen.
Alhoewel het gras al weer aardig is bijgetrokken staat er toch maar weinig water in de plas:
Maar wat een geluk: de Konikpaarden laten zich zien:
Het was al aardig warm en de stevige wind die er vandaag stond was daarbij best aangenaam. Op deze foto kun je mooi zien dat het waait: de struiken waaien naar links:
De droogte heeft ook hier zijn tol geeist: de plas aan de rechter kant staat geheel droog:
Maar wat leuk dat de Konikpaarden zich lieten zien. Ik kon helaas niet verder inzoomen met mijn lens. Maar misschien dat ze dichterbij zijn als ik hier op de terugweg nog even kom kijken:
En daar zag ik de eerste paddestoelen van dit jaar, en nog een grote partij ook:
We herkennen ze natuurlijk allemaal: het gewone Elfenbankje.
Met haar mooie dakpansgewijze groei:
Ook van dichtbij heel erg mooi:
Deze spinnenweb viel op doordat het zonlicht vanaf de achterkant er op scheen, ik dacht ik probeer dat vast te leggen, en gelukkig is dat goed gelukt:
Maar het is zoooo rustig in het bos: je zag of hoorde bijna geen vogeltjes en ook waren er praktisch geen beestjes te zien: zo heel af en toe zag je wat, maar dan moest je wel goed kijken. Komt ws door de droge warme zomer????
Ik ging voorbij de grenskerk rechtsaf de Heugterbroekdijk op. Daar is het bos normaliter nat en vochtig. Maar nu niet, alles oogde droog en de sloten stonden ook droog. Plots sprong daar toch nog een piepklein kikkertje voor mijn voeten weg:....maar ja, van welke soort?
In ons land komen de volgende kikkersoorten voor:
Europese boomkikker
Bruine kikkerMeerkikker of grote groene kikker
Poelkikker of kleine groene kikker
Bastaardkikker of middelste groene kikker
Heikikker
Op deze site vind je alle info om kikkers te determineren:
https://determineren.nederlandsesoorten.nl/linnaeus_ng/app/views/matrixkey/index.php?p=kikkerspadden
Hieruit kon ik concluderen dat het een heikikkertje was.
Aangenomen wordt dat heikikkers in onze regio zowel ’s nachts als overdagaan land foerageren. Het voedsel bestaat uit allerlei kleine ongewervelde dieren: slakken, wormen, spinnen, kevers, vlinders en rupsen. Weldra gaan ze op zoek naar een overwinteringsplek.
Vorig jaar stonden hier koeien voor de natuurlijke begrazing; nu stonden er een paar gewone paarden:
Wat vlinders betreft zag ik alleen nog deze soort gezamenlijk fladderen:
Het is het Bonte zandoogje (Pararge aegeria): een bruine vlinder met veel oogjes op zijn vleugels. Hij leeft voornamelijk in zanderige gebieden, wat ook te herleiden is aan zijn kleur en naam. De vliegtijd is van februari tot en met oktober.
Op deze foto matcht de vlinder mooi met de achtergrond:
Soms valt mijn oog op iets bijzonders: zoals dit Ridderzuringblad (Rumex obtusifolius) laag bij de grond: het werd fel beschenen door de zon en leek wel licht te geven, je kon er ahw bijna doorheenkijken:
De plant heeft te lijden van de Ramularia rubella: een ziekte die ongeveer 1 cm grote rode vlekken vormt en leidt tot afsterven van de bladeren.
Ik kwam aan bij een rustgebied wat normaliter onder water staat of moerassig is. Afgelopen winter heb ik er mooie foto's gemaakt waarbij het met een laag ijs bedekt is. Nu leek ook deze plek droog te staan:
De greppels tussen de rabatten aan de overkant stonden ook droog:
Evenals de sloten langs de weg:
En ja, waar geen water is, zie je dus ook geen vogels....
Ik naderde de Oude Graaf, waar men afgelopen jaar nog volop bezig was met onderhoudswerkzaamheden en nu een bankje is geplaatst:
Leuke tekst: U zit goed bij het Limburgs Landschap:
De Oude Graaf richting Someren:
Het stroomgebied van de Oude Graaf (gemeenten Weert en Nederweert) kende verschillende waterproblemen. De beek had geen natuurlijke vorm en er werd niet-natuurlijk water geloosd afkomstig van stedelijk en landbouwgebied. Daarbij kampte een groot gedeelte van het stroomgebied met verdroging, terwijl bij hevige regenval wateroverlast ontstond. In samenwerking met de gemeenten Weert en Nederweert, Stichting Limburgs Landschap, Vereniging Natuurmonumenten, Provincie Limburg en Waterschap De Dommel werd door Waterschap Peel en Maasvallei een herinrichtingsplan opgesteld. Alle partijen hebben hun specifieke kennis ingebracht en gezamenlijk is er gekeken naar de diverse belangen binnen het gebied.
De herinrichting bestond uit twee fasen. De werkzaamheden van de eerste fase zijn in het najaar van 2010 gestart en duurden tot april 2011. In deze eerste fase werden de volgende maatregelen uitgevoerd:
- Aanleg van twee buffers voor de opvang van overvloedig regenwater. Dit is ter beperking van afvoerpieken in de Nederweerter Riet en het Sterkselsch kanaal;
- Het water afkomstig van stedelijk en landbouwgebied scheiden van natuurlijk water door het om het Weerterbos heen te leiden naar het Sterkselsch kanaal;
- Waterlopen geheel of gedeeltelijk dempen om vernatting te realiseren van gedeelten van de natuurgebieden Weerterbos, Hugterbroek en In den Vloed.
Hier een leuke site over de werkzaamheden in de eerste fase: http://www.dorpsraadlaar.nl/docs/Natuur/GraafwerkzaamhedenWeerterbos.html. Scroll door naar het einde voor foto's van bovenstaande plek:
Jeetje, wat een onderneming is dat geweest!!!
De waterstand van dat moment in de Oude graaf: ongeveer +2660:
Op de betonnen rand van het bruggetje zat een libelle:
Vanaf hier liep ik dezelfde weg weer terug.
Dit vond ik zo mooi: paddestoelen en stenen gaan in elkaar op en zijn bijna niet van elkaar te onderscheiden:
Links een steen en rechts een padddestoel:
Paddestoelen: ze zijn er al wel, maar vallen niet op:
Behalve deze eekhoorntjesbrood dan:
Het bloempje van de klaver vind ik altijd zo mooi om te fotograferen:
De stengels van de Witte klaver kruipen over de bodem en wortelen telkens opnieuw op de knopen. Daardoor kan de soort grote oppervlakken bezetten. De bloemen worden bezocht door honingbijen, die voor de bestuiving zorgen.
De waterstand van dat moment in de Oude graaf: ongeveer +2660:
De waterstand is de stand of hoogte van het water in bijvoorbeeld een beek, rivier of vijver. De waterstand wordt gemeten in meters boven NAP. NAP of Normaal Amsterdams Peil is een landelijk vergelijkingsvlak om hoogtes met elkaar te kunnen vergelijken. In diverse beken heeft men meetbuizen met electronische meters gehangen. Ieder kwartier worden de waterstanden gemeten. Alle metingen worden verzameld en met een computer programma verwerkt. Hier hangt geen electonische meter in. Als je dit pad uitloopt aan het eind van het pad hangt er wel een in de beek:
Ik vond een leuke website: WaterstandLimburg: hoe hoog staat het water in Limburg?
Op deze website kun je zien hoe de actuele waterstand daar is. Met automatische meetapparatuur houdt het waterschap voortdurend de Limburgse beken in de gaten. Hier zie je een actueel overzicht van de waterstanden en afvoeren in Limburg, gemeten door het waterschap. Als je op een meting klikt kun je de historie en de actuele status van een bepaald meetpunt bekijken. De status bij een meetlocatie wordt met één van de volgende kleuren weergegeven:
•Groen: normaal.
De waterstand is normaal
•Geel: verhoogde waakzaamheid.
De waterstand is verhoogd, maar veroorzaakt geen problemen. Het waterschap is wel extra alert.
•Oranje: dreigende wateroverlast.
De waterstand is zo hoog dat er wateroverlast dreigt.
•Rood: daadwerkelijke wateroverlast.De waterstand is zo hoog dat er sprake is van daadwerkelijke wateroverlast. In eerste instantie moet hierbij worden gedacht aan weilanden en wegen die onder water staan.
Voor het meetpunt van de Oude Graaf een eindje verderop is dit de stand van 02-10-2018: normaal dus. Wat leuk dat je dat zo kunt bekijken! Als je op Home klikt zie je alle meetpunten in Limburg met de kleuren erbij. Je kunt zelfs een app downloaden voor je gsm met de waterstanden.
Hier dus alleen een normale waterpeilmeter:
Op de betonnen rand van het bruggetje zat een libelle:
Vanaf hier liep ik dezelfde weg weer terug.
Dit vond ik zo mooi: paddestoelen en stenen gaan in elkaar op en zijn bijna niet van elkaar te onderscheiden:
Links een steen en rechts een padddestoel:
Paddestoelen: ze zijn er al wel, maar vallen niet op:
Behalve deze eekhoorntjesbrood dan:
Het bloempje van de klaver vind ik altijd zo mooi om te fotograferen:
De stengels van de Witte klaver kruipen over de bodem en wortelen telkens opnieuw op de knopen. Daardoor kan de soort grote oppervlakken bezetten. De bloemen worden bezocht door honingbijen, die voor de bestuiving zorgen.
Een bruinrode heidelibel:
En zag ze nog een keer, de paarden:
Paddestoelen aan een stobbe:
Maar ook binnenin een spechtengat, hoe bijzonder:
Paddestoelen aan een stobbe:
Maar ook binnenin een spechtengat, hoe bijzonder:
Ook bijzonder: het bord is helemaal vergroeid met de boombast:
Nog een enkel bloempje met twee vrolijke zweefvliegjes:
Nog een enkel bloempje met twee vrolijke zweefvliegjes:
Ik naderde de uitkijktoren weer: hier stonden de Konikpaarden niet meer:
Ze hadden zich verschanst onder de uitkijktoren:
Moeder en jong:
Ik kon ze mooi van dichtbij bekijken: wat zijn ze rustig:
Nog een paar kiekjes vanaf de uitkijktoren:
Daar gaan ze, ze lopen mooi rustig achter elkaar, ook het jong:
Gak Gak Gak...je hoorde ze al van verre: een groepje ganzen :
Waarschijnlijk trekken ze een stukje verder:
Van bovenaf kun je duidelijk de "wissels" zien in het gras:
Als dieren vaak hetzelfde traject volgen ontstaan zogenaamde “dierenwissels” of simpelweg “wissels”. Dat zijn paden die ontstaan doordat dieren er vaak overheen lopen:
Wissels zijn een van de vele dierensporen. Van deze wissels weten we dat ze van de paarden of de reeen zijn die hier vaak komen. Het lijkt niks bijzonders maar dierensporen zijn van groot belang voor ons natuurfotografen. Diersporen herkennen en er de juiste conclusies uittrekken kan ons in een later stadium helpen om de foto’s te maken waar we van droomdendie we graag wilden.
Deze sporen, zoals braakballen, prooiresten, uitwerpselen, pootafdrukken, restjes van haar en veren: ze bevattenallemaal waardevolle informatie om bv. het gedrag van dieren te achterhalen en zo dus de dieren op te sporen.
Loopsporen
Hieruit kun je afleiden om welke diersoort het gaat, in welke richting het liep en of er meerdere exemplaren of jongen waren. Ze zijn het duidelijkst op een zachte ondergrond zoals sneeuw of vochtige grond. Worden ze vaak belopen dan onstaan de wissel. In bossen en weilanden vind je veel wissels van vossen, dassen, reeën, enz.
Vraatsporen
Hierdoor kun je meer te weten komen over het gedrag en de levenswijze van dieren. Elk dier dat zich door zijn leefomgeving begeeft zal vroeg of laat ergens stoppen om te eten. Daarbij laten ze vraatsporen achter aan bomen, planten, vruchten en zaden.
Prooiresten
Als roofdieren een prooi niet helemaal opeet blijft er een gedeelte van achter op de eetplaats. Deze overschotten worden prooiresten genoemd en vormen vaak een heel duidelijke aanwijzing voor de aanwezigheid van een bepaald roofdier. Met enige kennis kan je met vrij grote zekerheid zeggen of het om een prooi gaat die gedood is door bijvoorbeeld een roofvogel of eerder een zoogdier.
Uitwerpselen
Die vertellen iets over wat een dier gegeten heeft maar ook over waar het zich ophoudt en foerageert. Weten waar je een dier kunt vinden is nl.een eerste vereiste als je het voor de camera wil krijgen.
Holen, nest- en slaapplaatsen.
Heel wat dieren maken gebruik van een hol of een nest om hun jongen groot te brengen. Zeker in de voorplantingsperiode zijn dit druk bezochte plaatsen. Er zullen dan ook heel veel sporen naartoe leiden. Nesten en holen zijn dus ook een ideale plaats om uitwerpselen en prooiresten te vinden. Maar ook slaapplaatsen zijn bij uitstek een plek waar je diersporen kunt aantreffen.
Andere sporen.
Er zijn nog een heleboel andere sporen die op de aanwezigheid van dieren kunnen wijzen. Krabsporen, geursporen: bv urine (territorium afbakenen).
Diersporen herkennen en opsporen is niet alleen boeiend en spannend maar helpen je ook om in een latere fase een bepaald dier te fotograferen. Natuurkennis (en dan niet alleen diersporen) en natuurfotografie gaan hand in hand en daarom zul je ook altijd bij mijn foto's zoveel informatie zien.
Hiermee eindigt mijn blogpost van vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten