maandag 17 augustus 2020

Jonge ekster met een kale kop

Eindelijk, gisteravond viel er even een flinke hoeveelheid water uit de lucht. Een lekkere verfrissing na al die hitte van de afgelopen weken.
En de vogels zijn zeer waarschijnlijk ook blij: ik hoorde ze weer in mijn tuin. Vanmorgen zat er een jonge ekster achter in mijn tuin in een hoge boom, dus ik pakte snel mijn camera om er een foto van te maken:


Zijn kop leek er wat gehavend uit te zien, dus ik heb de foto wat bijgesneden: en inderdaad, hij heeft bijna geen veren meer op zijn kop:


Het is nog een jonge ekster. Misschien dat hij gevochten heeft met kauwtjes. Want die 2 soorten kunnen mekaar niet velen, die vechten elkaar de tent uit. Dan heeft hij dus letterlijk op zijn kop gekregen. Of is hij aangevallen door een kraai. Dat zou ook nog kunnen.


Als je foto's kijkt op het internet zijn het allemaal de perfecte plaatjes: van de mooiste vogeltjes, leuk poserend met de veertjes keurig in de plooi alsof er in de natuur alleen maar mooie en gave exemplaren rondlopen. Maar niets is minder waar. Vogels met een gebroken poot of vleugel bv. zijn er ook maar worden niet graag getoond. Ik heb echter wel vaker foto's van dieren of insecten met beschadigingen, wondjes of afwijkingen gefotografeerd. Moeder natuur is niet altijd moeders mooiste. Maar ik vind ze wel de moeite waard om te fotograferen.


En al is ie dan minder mooi en verdient hij of zij niet de schoonheidsprijs: ik vind hem of haar toch fotogeniek!! En krijgt dus een mooi plekje in mijn blog:


Ik hoop natuurlijk wel dat de veren weer aangroeien. We zullen het zien. Ik hoop ze nog vaak in mijn tuin te zien, die 2 jongen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten