Op 15 juli tijdens mijn wandeling bij Kasteeltje Cranendonck zag ik hem fladderen bij de grote vijver: het boomblauwtje, ook wel zilverblauwtje genoemd.
Hij zit nooit lang stil: hij fladdert van blad naar blad, van struik naar struik, een goede foto maken is dan ook erg moeilijk, het is een kwestie van geluk hebben.
Hij behoort tot de familie van de kleine pages, vuurvlinders en blauwtjes. Hij is te herkennen aan de zilverwitte-lichtblauwe onderkant van de vleugels waarop zwarte stipjes zitten. Zo zie je ze het meest, want hij zit bijna nooit met zijn vleugels opengeklapt.
De mannetjes hebben een dun zwart randje, de vrouwtjes een brede zwarte band. Dit is dus onmiskenbaar een mannetje.
Er zijn 2 generaties per jaar : ze vliegen van april tot juni en van juli tot september. De poppen overwinteren.
Ze komen vrij veel voor in Nederland. Voornamelijk bij bosranden. Het zijn vrij kleine vlindertjes, hun spanwijdte bedraagt 20-30 mm.
Ik vind hem mooi....dit kleine blauwtje.....wie wordt er nou niet vrolijk van als je die zo lekker ziet fladderen op een zonnige dag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten