Als ik insecten heb gefotografeerd ga ik altijd op internet informatie over hen vergaren. Dat doe ik niet alleen uit nieuwsgierigheid en omdat ik het interessant vind maar ik heb ook ontdekt dat het vaak ook een verklaring geeft voor dingen die ik heb gezien door de lens of met het blote oog waar ik anders geen weet van zou hebben. Vaak zeg ik dan: ohja, wat toevallig, dat heb ik ook gezien. Of: oh, is dat wat ik zag.
Zo had ik bijvoorbeeld deze foto gemaakt en ik dacht in eerste instantie dat het een dode spin was:
Maar dat was het niet, het was een zogenaamde vervellingshuid (afgestoten pantser) van een kruisspinnetje. Ik was natuurlijk erg blij dat ik dat heb kunnen fotograferen. En ook weer per stom toeval.
Het is wel een interessant gegeven. Wikepedia meldt nl. het volgende:
Spinnen horen tot de geleedpotigen. Ze hebben een uitwendig skelet van chitine (hoornachtige substantie). Men noemt dit het exoskelet. Spinnen kunnen daarom niet groeien en moeten regelmatig vervellen. Alleen na een vervelling is het lichaam van de spin zacht zodat het uit kan zetten.
Ik wist dit helemaal niet van de spinnen!
Als ze bijna zover zijn dat ze gaan vervellen worden ze sloom en inactief en gaan ze zich verstoppen. Het vervellen is een zeer intensieve bezigheid: de druk in het achterlijf wordt opgevoerd totdat de huid scheurt en dan werkt de spin zich achterwaarts uit de oude huid. De poten worden als laatste uit de oude huid getrokken. Dit gebeurt zo'n 5 keer bij de meeste spinnen, daarna zijn ze volwassen. Na een vervelling beweegt de spin zijn poten regelmatig om te voorkomen dat de gewrichten stijf worden. Als het oude pantser is afgeworpen is het skelet zacht zodat de spinnen kwetsbaar zijn voor vijanden. Ook is hij dan bleek van kleur want de pigmenten in het skelet moeten nog uitkleuren.
Dit laatste heb ik wel al vaker gezien. Zoals op onderstaande foto is te zien. Ik dacht al wel dat het een jong spinnetje was, maar dat heet dus: uitkleuren. Weten we dat ook weer ;-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten