Iedereen kent hem wel. Maar er zijn wel een paar leuke wetenswaardigheden over te vertellen.
Ze behoren tot de composietenfamilie. Dat wil zeggen dat de bloemen sterk gereduceerd en klein zijn en dicht bij elkaar in een bloemenhoofdje staan. Het hoofdje is een bloeiwijze waarbij dicht opeen zittende ongesteelde bloempjes op een schotelvormige bodem zitten en omwikkeld zijn door schutbladen.
(afb. Wikepedia: schotelvormig hoofdje)
De stengels zijn hol en hebben geen bladeren.
Bij kneuzing vloeit er een melkachtige substantie uit de plant wat men noemt: paardenbloemmelk. Het geeft bruine vlekken.
Ze klonen zichzelf. Het vruchtbeginsel groeit zonder dat het bevrucht wordt uit tot een zaadje.
De vrucht is een nootje met stekels waaraan de vruchtpluis dmv een steeltje is verbonden. Deze nootjes met vruchtpluis worden door de wind verspreidt. Zo'n bolle vruchtpluis is dus een hoofdje met rijpe vruchten.
Ik heb er een aantal mooie foto's van kunnen maken. Deze zijn gemaakt op 02-06-2017 bij kasteeltje Cranendonck:
bloemhoofdjes nog vol in de knop
eerste bloempje ontspruit de rest nog mooi omgeven door schutbladen
close-up waarop duidelijk de vele bloempjes te zien zijn op het schoteltje
vruchtpluis (noemt men ook wel pappus) met nootjes (zaadjes)
de helft is al meegenomen door de wind
close-up van de stekelige nootjes die met een steeltje verbonden zijn met het vruchtpluis
Hier nog 2 mooie foto's van 15-07-2017 genomen bij de Buulder AA te Soerendonk:
een veld vol met paardenbloemen en andere mooie wilde planten
mooie gave paardenbloempluis en een uitgebloeid bloemhoofdje (links)
Hoe een doodgewone paardenbloem toch zo mooi kan zijn! En al die wetenswaardigheden vind ik ook erg interessant. Daarna kijk je heel anders tegen zo'n bloempje aan. Met macro-fotografie gaat er een wereld voor je open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten