Mierspringspin (synageles spec) in mijn tuin

Als je echt open staat voor al het moois dat de natuur je biedt, zelfs in je eigen tuin, dan zul je versteld staan van hoeveel bijzondere dingen je kunt zien.
Zo landde vandaag dit ieniemienie beestje op mijn voet:

In eerste instantie dacht ik: het is een mier, maar zoals je kunt zien heeft hij 2 palpels in plaats van voelsprieten. Palpels vind je bij spinnen. Voelsprieten zitten op de kop bij mieren, palpen zitten aan de voorkant van het kopborststuk bij spinnen, waar ook de ogen op zitten.

Ik had zo'n beestje nog niet eerder gezien. Dus maar even aangemeld bij Waarneming: die hem als Synageles spec benoemd.

Synageles is een soort onder de springspinnen. Er zijn er 2 van: de synageles venator (slanke mierspringspin) en synageles ventor ( kleine mierspringspin).

Als niet met zekerheid te zeggen is welke van de 2 het is, zegt men spec. (soort)

Kenmerkend voor springspinnen zijn de zeer grote, sterk ontwikkelde voor- middenogen. Daardoor beschikken ze over een zeer goed gezichtsvermogen, beter dan alle andere spinnen. Ze jagen dan ook op het zicht, meestal bij warm en zonnig weer, waarbij ze de prooi vaak bespringen. Het zijn veelal kleine, gedrongen spinnen met relatief korte poten.

Beide geslachten worden 3 tot 4 mm groot. Het kopborststuk is donkerbruin met een witte streep achter de ogen. Het achterlijf is donkerbruin met drie strepen. De tweede streep kan onderbroken zijn. De achterste streep is zeer licht gekleurd. De poten zijn helder glasachtig met donkere vlekken. De spin leeft vooral op riet, schuttingen en op het huis.

De mannetjes en vrouwtjes verschillen uiterlijk soms sterk van elkaar; mannetjes hebben vaak opvallend gekleurde voorpoten, palpen en beharing rondom de ogen, die o.a. dienen als herkenning bij de balts.

De naam zegt het al: mierspringspin: het is een springspin die aan mimicry doet; hij probeert te doen alsof hij een mier is en wel de lasius niger: de zwarte wegmier:
https://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2017/07/zwarte-wegmier-in-mijn-tuin-lasius-niger.html

De imitatie bestaat uit het strekken van de voorpoten. Daardoor lijken ze net zo agressief als de mieen en hebben ze dus minder te duchten van vijanden zoals graaf- en sluipwespen en vogels. Een mooi voorbeeld van "beschermende mimicry".

Hoe kun je de 2 herkennen?

Kleine mierspringspin (S. hilarulus): heeft een zwart voorlichaam zwart met smalle witte dwarsband achter het laatste oogpaar. Het achterlichaam is donkerbruin, met (soms) een onderbroken witte dwarsband. Hij heeft duidelijk verdikte voorpoten. Biotoop: heides en hoogveen.

Slanke mierspringspin (S. venator): heeft een voorlichaam zonder verlaging en lijkt sterk op de iets kleinere S.hilarulus.
Het voorlichaam is zwart met smalle, witte dwarsband achter het laatste oogpaar.
Het achterlichaam is van voren bruin, van achteren zwart, met 2 smalle, witte dwarsbanden (de voorste onderbroken), iets voor het midden licht ingedrukt.
Hij heeft duidelijk verdikte voorpoten. Biotoop: duinen, vennen, heides; soms in cultuurland op lage vegetatie, heggen, bomen of muren.

Welke zou het nu zijn? Moeilijk he! Ze lijken best wel op elkaar. De hilarulus is kleiner, maar ik kan ze niet vergelijken.
Afgaande op bovenstaande en het feit dat de kleine zeer zeldzaam is ( slechts 1 gezien op Rottermeroog in 2019) zal het wel de slanke mierspringspin zijn.