Mooie postduif (Columba livia domestica) op mijn dak

Haha, ik maak momenteel met mijn mooie nieuwe Sony RX10III meer foto's dan ik ooit heb gemaakt. Ik loop dan ook een beetje achter met mijn blog. Maar alles op zijn tijd. Het gaat in de eerste plaats om het plezier.

Op 29 juli zag ik een mooie postduif op mijn dak. Meestal zijn het turkse tortels of houtduiven die er de dienst uitmaken, maar dit was een leuke verrassing:

Trots zat hij boven op de schoorsteen:

Dat zie je niet elke dag....nooit eigenlijk, of er moet een duivenmelker in de buurt wonen. Dat ging ik dus eens mooi even uitzoeken.
Op de herkenningskaart van Tuinvogeltelling kun je zien hoe de verschillende soorten eruit zien:

De duif van mijn foto staat hier niet bij, dus moet het een postduif zijn.

Dat behoeft enige uitleg voor wie het nog niet weet. Een postduif is een is een huisduif, die op zijn beurt weer een gedomesticeerde afstammeling is van de rotsduif. De rotsduif is dus eigenlijk de voorvader van de huisduif (waaronder de postduif en de stadsduif) en broedt voornamelijk in bergachtige gebieden rond het Middellandse Zeegebied waar ze nesten maakt in ondiepe rotsspleten. Ze is het best te herkennen aan de twee donkere vleugelstrepenen aan het eind van de vleugels. Ik zal even een plaatje van Wikipedia laten zien van zo'n rotsduif:

Duiven bestaan al eeuwenlang. Ze kwamen al 5000 jaar geleden voor in Egypte. De domesticatie vond plaats in het Nabije Oosten waar rotsduiven zich vanuit de bergen naar de steden verplaatsten. Deels zullen die als plaag werden gezien maar er zal ook gewenning hebben plaatsgevonden, wat uiteindelijk heeft geleid tot het houden van duiven.

Een deel daarvan is daarna weer verwilderd als stadsduif, maar binnen de gedomesticeerde duif zijn daarna door fokken veel rassen ontstaan (postduiven, raceduiven en sierduiven). Aangezien wetenschappelijke namen alleen aan wilde diersoorten worden gegeven en niet aan gedomesticeerde dieren, geldt de naam Columba livia domestica voor alle rassen.

De postduif die ik vandaag zag is dus een huisduif. Door kunstmatige selectie zijn duiven gefokt die eerst een tijdje bij de eigenaar blijven, en vervolgens op een plek ver van huis worden losgelaten en altijd weer de weg naar hun oorspronkelijke verblijf terug weten te vinden door hun geweldige oriëntatievermogen. Om die eigenschap werden zij in het verleden gebruikt om berichten over te brengen. Zo werden ze bv in oorlogstijd gebruikt om berichten over te brengen vanuit belegerde steden, de zgn "oorlogsduiven".

Vanaf einde 19e eeuw onstond de duivensport, waarbij het erom gaat welke duif het snelst thuis is nadat een aantal gezamenlijk is los gelaten. Begonnen in Belgie en dat verspreidde zich naar naburige landen. Maar ook naar landen in het Verre Oosten (China en Japan) waar veel geld wordt verdiend met het gokken om de snelste duif.

Soms gaat het niet goed en verdwaalt de duif. Men denkt dat ze hun weg terug vinden door geuren, de wind, infrageluid, de zwaartekracht, het zicht, de zon of aardmagnetisme, maar verdwalen als ze daarin verstoord worden. Verdwaalde duiven vinden dan soms aansluiting bij de stadsduif en komen niet meer terug. Regelmatig wordt zo'n geringde "stadsduif" gevangen en bij de eigenaar terugbezorgd.

Maar ik denk niet dat deze duif verdwaald is eigenlijk. Al is het wel een beetje vreemd dat hij hier zo zit. En dat ook nog eens lekker op zijn gemakje, zo te zien:

Hij heeft er wel meer dan een half uur gezeten:

Nu rijst de vraag natuurlijk: zou ik erachter kunnen komen waar hij vandaan komt?  Ik heb de foto geupload bij google afbeeldingen en kwam toen uit bij de volgende site:

http://www.rij-max.eu/postduiven1.html#
http://www.rij-max.eu/stamkaart_bontesaya.html

En dan moet ik zeggen dat ie wel heel veel lijkt op Bonte Saya 813. En Die huist in Valkenswaard, niet zo ver hier vandaan. Ik denk dat dat heel goed zou kunnen. De kans is natuurlijk heel klein dat de eigenaar van deze duif mijn blog leest, maar indien dat toch het geval mocht zijn, zou ik het leuk vinden als hij reageert.
Ik kan echter niet goed zien of hij geringd is, maar ik ga daar wel van uit. Een volgend keer moet ik kijken of ik het ringnummer kan achterhalen.

Nadat hij (ik noem hem voor het gemak maar hij) een tijdje de veren zat te poetsen liep hij heel koket, zoals duiven dat kunnen, over de rand van het dak naar de andere kant:

Bleef daar een tijdje staan en liep toen op zijn gemakje weer terug:

Het leek wel of hij op het juiste moment zat te wachten om weer aan te vliegen: en daar ging ie weer:

Nou dit was weer eens wat anders als turkse tortels en houtduiven fotograferen. Erg leuk dit bezoekje aan het dak van mijn huis :-). Ik heb er echt van zitten genieten.

Meer over hoe duiven hun weg naar huis vinden, vind je hier:

https://natuurwijzer.naturalis.nl/leerobjecten/hoe-duiven-de-weg-naar-huis-vinden#:~:text=Duiven%20gebruiken%20ook%20hun%20reukvermogen,geuren%20uit%20welke%20richting%20komen.