Beversporen bij het Sarsven Nederweert

Vandaag heb ik weer eens gewandeld bij het Sarsven in Nederweert. Ik ben er al vaker geweest, het is er erg mooi. Het was een zwaarbewolkte dag en kouder dan ik aanvankelijk dacht, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik had zin om weer eens mooie natuurfoto's te maken.

Eerst even een plattegrondje van mijn gelopen route in google maps:

Op 12 november 2018 was ik er ook. Voor meer info over dit gebied zie mijn blogpost:
http://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/11/sporen-van-een-bever-op-het-sarsven.html

Er ligt een dun laagje rijp op de begroeiing:

Boerderij aan de Houtsberg:

Aan een zijtakje van het Sarsven, zie punt A op mijn google maps plaatje, had ik vorig jaar al beversporen gezien, maar nu is het zeker: hier zitten bevers: kijk maar naar de afgeknaagde boom, die nog net niet omvalt:

Vergroot:

Deze boom ligt al om:

Ik ging op zoek op internet om meer te weten te komen over eventuele bevers hier. We weten allemaal wel dat het lange tijd slecht ging met de bevers in ons land. In Limburg verdween zo ongeveer rond 1750 de laatste bever tgv de jacht en doordat er geen geschikte plek meer voor hem was om te leven en zich voort te planten. In de 80-er jaren zijn in Duitsland weer bevers in de Eifel uitgezet. Die konden via de Roer zo naar ons land trekken en in 1992 werden ze ook weer in ons land gesignaleerd. Tien jaar later signaleerde met in dit grensgebied tussen Nederland-Duitsland 10 bevers. Het waren geen paartjes, enkel eenlingen. Dat was reden om toen meer bevers (33 in aantal) uit te zetten in ons land en dat bleek succesvol, want inmiddels planten de dieren zich succesvol voort en neemt de verspreiding over Limburg toe. (dank aan info dierenwelzijnsweb).
Schattingen duiden erop dat er mementeel zo’n 1.000 bevers in Limburg gevestigd zijn. Mooi toch!

Nu ga ik er natuurlijk vaker kijken. Wat zou het leuk zijn om er actieve bevers te zien, en mss wel jonkies!

Bevers vervullen een ecologische sleutelrol langs de oevers van de Maas en haar zijbeken. Hun vraat aan bomen en struiken draagt bij aan een gevarieerde oever en de bouw van dammen in kleine beekjes zorgt lokaal voor vernatting. Dat is een goede zaak en hiervan profiteren moerasplanten, vissen, amfibieën en libellen.
Maar........we weten ook dat bevers voor veel hinder en schade kunnen zorgen. Er is een beleid opgesteld om deze hinder en schade te beperken.
Het Faunabeheerplan Bever 2017-2020 biedt de mogelijkheid om bevers te doden die schade veroorzaken. Op vier locaties is door het waterschap dit zwaarste instrument op het gebied van beverbeheer ingezet omdat er geen andere opties meer waren. Op alle overige locaties wordt schade door dammen en graverij door het waterschap beperkt door het inzetten van niet-dodelijke methoden, zoals het verlagen van dammen of het aanleggen van een buis door de dam.

Zo las ik een artikel op Deltalimburg dat Waterschap Limburg in de periode december 2018 tot en met april 2019 in de provincie Limburg 17 bevers heeft gedood, waarvan 12 bij de Neerpeelbeek (gemeenten Leudal/Nederweert). Ik was benieuwd of dat misschien ook op deze plek zou geweest kunnen zijn maar dat is gelukkig niet het geval. Neerpeelbeek ligt een stuk noordelijker, zie onderstaand kaartje: Neerpeelbeek ligt rechtsboven, Sarsven linksonder:

Het doden van de bevers was nodig omdat de dieren schade veroorzaakten binnen het watersysteem. En dat is natuurlijk niet wenselijk. Bij de Neerpeelbeek (gemeenten Nederweert/Leudal) dreigde het verhoogde waterpeil door de beverdammen voor te natte agrarische percelen te zorgen. Het Waterschap maakte hier hoge kosten om dit (telkens weer) te voorkomen. Daarnaast bestond het risico van ingezakte taluds, onderhoudspaden en wegen door de aanwezigheid van oeverholen. Dit bracht onacceptabele veiligheidsrisico’s met zich mee voor wandelaars, automobilisten en onderhoudsmedewerkers. Op het moment dat er jonge bevers geboren werden, is het Waterschap gelukkig gestopt met het doden van bevers. 

Toen ik vorige jaar in het bosje liep waar nu die gevelde boom ligt heb ik ondervonden hoe gevaarlijk het is om er te lopen, met overal holen en gaten. Je kunt er zomaar doorheen zakken als je pech hebt. 

Zie mijn blopost: http://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/11/sporen-van-een-bever-op-het-sarsven.html

Het wegvangen van de dieren was niet mogelijk, omdat de dieren (inter)nationaal niet kunnen worden uitgezet. Ark liet weten dat het niet was gelukt om Limburgse bevers naar Engeland te verhuizen. De gedode bevers gingen naar het RIVM voor onderzoek.

Toch hebben de bevers het Waterschap ook geholpen! Ondanks de gestage groei van het aantal, is het aantal bevers dat voor knelpunten heeft gezorgd meegevallen. Door de droogte van het afgelopen jaar hebben de beverdammen er juist voor gezorgd dat het water zo lang mogelijk gehouden werd. 

Zo zie je maar weer dat een goed beleid best wel moeilijk is.

Aangekomen bij het sarsven: wat is het hier toch altijd mooi; er waren alleen teleurstellend weinig watervogels te bekennen:

Overvliegende ganzen:

Een blik op het riet laag bij de grond:

Het is leuk mijn andere blog over dit ven te lezen: hier op deze plek  hebben vroeger jagers geleefd:

Blik op de weilanden behorende bij de boerderij:

Over de loopbrug naar de kijkhut die een mooi uitzicht over het Sarsven biedt: de takkkenbossen zijn er waarschijnlijk zo neergelegd om te verhinderen dat wilde zwijnen naar de akkers trekken:

Aan de rechterzijde van het bruggetje het bosje waar de bevers zitten:

Vanaf de kijkhut gezien:

Zelfde weg weer terug:

Bij het bospad rechtsaf. Op het verharde bospad waren heel veel verse molshopen. Mollen maken oppervlakkige hopen bij het jagen of om boven de grond te komen op zoek naar nestmateriaal (de vrouwtjes doen dat):

Vogeltrek: had ik nu maar de telelens meegenomen......

Aan het einde van het bospad kwam ik aan op de Banendijk (punt D op mijn google maps kaartje) en ging ik linksaf richting het andere ven De banen.: Blik naar links:

Bij punt E was een klaphek maar mocht je toch niet het terrein betreden. Links stonden een paar wilde paarden:

Hier had je wel een prachtig uitzicht over het ven:

De foto's leenden zich perfect om een paar mooie uitsnedes is panoramaformaat te maken: 

Zelfde weg weer terug. Een grote groep vogels streek en masse neer op het ven...jammer....alweer die telelens niet bij he.....haha.....

Halverwege het bospad zag ik in de verte een roofvogel zitten:

Het was een buizerd die lekker zat te genieten in het zonnetje:

En weer terug bij de auto, net op tijd voor er een bui ging vallen:

Mijn dag kon niet meer stuk. Ik was heel blij dat ik die bijna omgeknaagde boom had gezien. Dat motiveert mij om nog vaker te gaan kijken in de hoop ooit een paar mooie foto's van de bevers te maken.