Ik vind merels zulke mooie vogels. Vroeger hadden we een ligusterhaag achter in de tuin en daar broedde elk jaar getrouw een koppeltje merels. Dat was zo leuk. Vaak hadden ze wel een stuk of vijf jongen. Tegenwoordig zie je dat ze maar 1 of 2 jongen hebben. Waarschijnlijk komt dat door de strakke tuinen van tegenwoordig zodat de jongen niet meeer goed kunnen schuilen bij gevaar.
Als ik smorgens dan wakker werd was de mannetjesmerel al volop prachtig aan het zingen, hoog in een boom.
Het koppeltje merels die ik in mijn tuin zie hebben ws hun nest bij de buren, of misschien wel in mijn coniferenhaag. Daar duiken ze ook wel eens in. Maar ik heb het nest niet kunnen ontdekken. Ik zag ze wel vaak samen in mijn tuin.
De plaats voor een nest wordt door het merelpaartje zorgvuldig uitgekozen. Vaak ligt dat op ooghoogte in een haag. Nadat het vrouwtje 4 tot 6 eieren heeft gelegd wordt ze tijdens het broeden af en toe afgelost door haar partner. Na ongeveer 2 weken komen de eieren uit en beginnen ze met het voeren van hun jongen. Zowel vader als moeder vliegen af en aan met een bek vol voer: regenwormen, kleine insecten en fruit. De snavel van de jongen is aan de binnenkant fel gekleurd, voor de ouders een stimulerende prikkel om te voeren. Als een ouder op het nest landt, sperren de jongen hun snavel wijd open.
De beide ouders voeren samen de jongen tot op het moment dat ze uitvliegen: dat is na een paar weken als hun veren voldoende gegroeid zijn. Merels zijn echte nestblijvers. Het vrouwtje begint dan vaak alweer met de bouw of verfraaiing van een bestaand nest om nieuwe eieren te leggen. Soms wordt er ook nog een 3e legsel gedaan.
Het mannetje gaat nog tot zo'n twee weken na het uitvliegen door met voeren van de steeds zelfstandiger wordende jongen.
De jongen verlaten het nest al terwijl ze alleen wat onbeholpen kunnen fladderen. Echt vliegen moeten ze nog leren. Ze verstoppen zich op de grond. De ouders vinden hen daar en blijven ze voeren. Bij gevaar laten ze een waarschuwingsroep horen.
En nu zijn er dan dus 2 jongen die in mijn tuin zelfstandig naar voedsel komen zoeken. Daar geniet ik van. Ze zijn niet schuw, ik kan gewoon rustig zitten en naar ze kijken en foto's maken. Heerlijk toch.
21-06-2020: uit het eerste nest slechts 1 jong gezien:
Een mond vol: een kers en een regenworm:
23-06-2020
Uit het tweede nest: 2 jongen: 18-07-2020:
De juveniel zoals een jong wordt genoemd, heeft een donkere snavel, een onopvallende oogring en een gevlekte borst. De juveniel lijkt op de vrouwtjesmerel maar de gevlekte borst heeft lichtere vlekken. De mannelijke juvenielen zijn iets donkerder dan de vrouwelijke. Grappig: we hebben dus een mannetje en een vrouwtje in de tuin -): rechts het mannetje, links het vrouwtje:
Het mannetje:
Voordat hij vliegvlug is heeft de juveniel een gespikkelde borst, die lichter is gekleurd dan die van een volwassen vrouwtje. Wat is ie mooi he!
Het vrouwtje:
Ze zat wat schichtig dichter bij de planten:
De veren van vogels bestaan uit het eiwit keratine wat zorgt voor flexibiliteit en stevigheid. In het dagelijkse gebruik worden veren vuil en kunnen beschadigd raken. De meeste veren worden één keer per jaar verwisseld tijdens de rui, daarom zijn vogels erg zuinig op hun veren en besteden ze veel tijd aan het onderhoud. De veren worden dagelijks gladgestreken, zodat ze weer netjes aansluiten. Ze worden ingesmeerd met vet uit de stuitklier en lekker opgefrist in een bad. Soms nemen vogels een stofbad, het stof werkt dan als schuurmiddel, om de veren en huid te reinigen en het verwijdert tevens parasieten. Het poetsen hebben ze al snel onder de knie:
Op de grond liggen allemaal besjes van de lijsterbes, die uit de boom van de buren zijn gevallen:
Soms is het een drukte van jewelste in mijn tuin. Naast de merels en duiven (houtduif en turkse tortel) krijg ik ook vaak bezoek van kraaien, kouwen, mussen, roodborstjes, vinkjes en andere kleine tuinvogeltjes. Van het gezelschap op onderstaande foto vertoonde de houtduif wel haantjes gedrag, maar daarover in een ander blog meer.
https://www.vogelgeluid.nl/merel/
Naast hun prachtige zang maken ze ook nog een laag, zacht 'tsjoek' en een luid, scherp 'pink pink pink' geluid Hun alarmsignaal is een snelle opeenvolging van scherpe, harde, ratelende tonen, 'tsjink-tsjink-tsjink', dat blijft aanhouden tot het gevaar geweken is. Dit geluid klinkt het meest bij hun slaapplaats of bij problemen met predatoren. De verschillende vogels houden contact met een fijn rollend 'tsrrie'.
Merels worden gewoonlijk een tot vijf jaar oud. Maar er was er ook een van wel 21,8 jaar oud! Wow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten