http://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2019/01/wandeling-weerterbos-nabij-daatjeshoeve.html
Plattegrond van mijn wandelroute in google maps:
Er liepen ook sierkippen en ik hoorde ook een haan kraaien: heerlijk dat die hier zo lekker vrij kunnen rondlopen:
Bosduiven zijn ook holenbroeders:
Kleine vogeltjes zag ik er niet veel dit keer maar ik hoorde wel veel ganzen kabaal maken, ze vlogen ook regelmatig over:
Om o.a. hier in het ven Koolespeelke neer te strijken:
heel veel info over dit ven in mijn andere blogpost (zie link bovenaan)
Het is hier zo mooi: even een panoramarondje:
Er gaat zo'n rust vanuit, het was nog wat mistig, en daardoor deed het nog serener aan:
Ik liep hier rechts van het ven verder, het was er wel behoorlijk drassig, blik achterom:
rechts het ven, links achter de bomen het verharde pad:
Blik op het ven vanaf het verharde pad:
Toen rechtsaf bij sluis 1, door de poort en verder over het gras:
In de verte zaten grauwganzen op dit pad, ze zitten hier veel want het hele stuk lag bezaaid met eendenpoep:
Aan de rechterkant ligt de plas 't Krieëtje:
In de verte zaten grauwganzen op dit pad, ze zitten hier veel want het hele stuk lag bezaaid met eendenpoep:
Aan de rechterkant ligt de plas 't Krieëtje:
Daar zaten wilde eenden, grauwganzen, meerkoeten en knobbelzwanen:
Ik wilde vandaag eens proberen of ik de eenden in hun vlucht kon fotograferen, dat valt niet mee met een zware telelens:
En het zicht werd natuurlijk ook belemmerd door de rietpluimen voor mij:
Maar deze is wel leuk: 3 grauwganzen in vlucht:
Bijgesneden:
En het zicht werd natuurlijk ook belemmerd door de rietpluimen voor mij:
Maar deze is wel leuk: 3 grauwganzen in vlucht:
Bijgesneden:
Daar gaan ze:
Ik volgde ze tot ze helemaal aan de achterkant van de plas neerstreken en drukte af op goed geluk terwijl ik de camera meebewoog:
En geland:
En geland:
Blik op t Krieëtje: door de mist zijn de foto's allemaal een beetje bleek; ik hou eigenlijk niet van fotobewerking maar voor de fun heb ik een paar foto's bewerkt in Photoscape (kijkdiepte krachtig):
Weer wat actie van de grauwganzen:
En van de waterhoentjes:
Zo leuk dat loopspoor op het water:
De watervogels schijnen het hier erg naar de zin te hebben en blijven rustig zwemmen terwijl wij hier liepen. Ook hier is het erg mooi:
Leuk doorkijkje:
"Zwaan kleef aan" , sluit maar aan....haha......
Hier word ik nu echt rustig van:
Het retentiebekken:
Ook hier zaten watervogels:
En ook hier is het erg mooi:
Aan de andere kant van de sloot:
Ik kon hier niet verder dus liep ik hetzelfde stuk weer terug:
Op de weg terug had ik me gericht op de verschillende planten en bloemen die ik hier zag:
De pinksterbloem aan de slootkant:
Kleine veldkers:
Speerdistel:
Wilgenkatjes:
De boswilg:
Reukloze of echte kamille, dat is nu nog niet te zeggen:
Smalle weegbree:
Ook veel paardenbloemen en zegge:
Ik kwam weer langs sluis 1, ging weer door het poortje en ging vervolgens langs de sloot (die Bossevaartweg heet) rechtdoor:
De Bossevaartweg loopt door naar de grens met Noord-Brabant en gaat daar over in het Sterksels Kanaal. De begroeiing is hier prachtig, en niet alleen aan de waterkant maar ook aan de rand van het bos links.
De oever kent een rijkdom aan wilde planten: het fluitenkruid:
een schermbloemeplant die veel voorkomt op plekken waar gras groeit. Het fluitenkruid dankt zijn naam aan het feit dat van de stengel fluitjes gemaakt kunnen worden. Om een fluit te maken moet bij een holle fluitenkruidpijp, met onderaan een dichte knoop, ongeveer halverwege een snee overlangs gemaakt worden. De plant moet natuurlijk nog wel verder uitgroeien:
Het bosveldkers: een kruisbloemenplant die houdt van natte, voedselrijke grond en voorkomt in loofbossen en langs sloten en beken zoals hier:
Oever aan de overkant:
De pinksterbloem:
Speerdistel en zuring:
Blik achterom:
Inkijk in het eikenbos:
Toen kwam ik een klein slagveldje tegen: hier was een eend te grazen genomen en opgepeuzeld:
Ik naderde sluis 2:
Op dit kaartje kun je zien waar allemaal sluizen zijn gemaakt (rode streepjes): de 2 langs de Bossevaartweg staan er ook op:
Aan de linkerkant (bos) ook een rijke begroeiing:
De gewone vogelkers: een boom uit de rozenfamilie. Komt oa voor langs bosranden. Hij bloeit begin mei met een sterk geurende, witte bloemenpracht. De vogelkers wordt door insecten bestoven. De vruchten zijn rijp in het najaar en worden door vogels en dieren graag gegeten:
En toen sprong er een kleine groene kikker voorbij:
Hij had een mooie schutkleur:
Ik nam een kijkje bij de nogal forse sluis:
En van de waterhoentjes:
Zo leuk dat loopspoor op het water:
De watervogels schijnen het hier erg naar de zin te hebben en blijven rustig zwemmen terwijl wij hier liepen. Ook hier is het erg mooi:
Leuk doorkijkje:
"Zwaan kleef aan" , sluit maar aan....haha......
Hier word ik nu echt rustig van:
Het retentiebekken:
Ook hier zaten watervogels:
En ook hier is het erg mooi:
Aan de andere kant van de sloot:
Ik kon hier niet verder dus liep ik hetzelfde stuk weer terug:
Op de weg terug had ik me gericht op de verschillende planten en bloemen die ik hier zag:
De pinksterbloem aan de slootkant:
Kleine veldkers:
Speerdistel:
Wilgenkatjes:
De boswilg:
Reukloze of echte kamille, dat is nu nog niet te zeggen:
Smalle weegbree:
Ook veel paardenbloemen en zegge:
Ik kwam weer langs sluis 1, ging weer door het poortje en ging vervolgens langs de sloot (die Bossevaartweg heet) rechtdoor:
De Bossevaartweg loopt door naar de grens met Noord-Brabant en gaat daar over in het Sterksels Kanaal. De begroeiing is hier prachtig, en niet alleen aan de waterkant maar ook aan de rand van het bos links.
De oever kent een rijkdom aan wilde planten: het fluitenkruid:
een schermbloemeplant die veel voorkomt op plekken waar gras groeit. Het fluitenkruid dankt zijn naam aan het feit dat van de stengel fluitjes gemaakt kunnen worden. Om een fluit te maken moet bij een holle fluitenkruidpijp, met onderaan een dichte knoop, ongeveer halverwege een snee overlangs gemaakt worden. De plant moet natuurlijk nog wel verder uitgroeien:
Het bosveldkers: een kruisbloemenplant die houdt van natte, voedselrijke grond en voorkomt in loofbossen en langs sloten en beken zoals hier:
Oever aan de overkant:
De pinksterbloem:
Speerdistel en zuring:
Blik achterom:
Dicht begroeide bosrand links van het pad met oa riet en braam:
Inkijk in het eikenbos:
Toen kwam ik een klein slagveldje tegen: hier was een eend te grazen genomen en opgepeuzeld:
Het waren duidelijk herkebnaar de veren van een wilde eend: van een woerd(mannetje):
Alleen een pootje lag er nog:
Ik vroeg me af wat hier gebeurd kon zijn. Wilde eenden eten en rusten overdag en foerageren ’s nachts oa op landbouwgronden. In de ochtend vliegen ze weer terug naar hun dagverblijven, zoals hier dus de sloot. Tijdens de ruiperiode vanaf eind juni kunnen ze enige tijd niet vliegen en zijn dan erg kwetsbaar. Ze verschuilen zich dan op beschutte plekken in en rond water. Dat is nu nog niet het geval: de broedtijd is pas aangevangen. Dus dan zal het predatie zijn geweest. Belangrijke predatoren zijn reigers en bruine rat maar ook meeuwen. Maar die eten vooral de kuikentjes. Waarschijnlijk was dan de eend ziek of zwak en zo ten prooi gevallen aan een van zulke predators.
Het is hier ook zoooo mooi:
Op dit kaartje kun je zien waar allemaal sluizen zijn gemaakt (rode streepjes): de 2 langs de Bossevaartweg staan er ook op:
Mooie weerspiegeling in het water:
Aan de linkerkant (bos) ook een rijke begroeiing:
De gewone vogelkers: een boom uit de rozenfamilie. Komt oa voor langs bosranden. Hij bloeit begin mei met een sterk geurende, witte bloemenpracht. De vogelkers wordt door insecten bestoven. De vruchten zijn rijp in het najaar en worden door vogels en dieren graag gegeten:
En toen sprong er een kleine groene kikker voorbij:
Hij had een mooie schutkleur:
In de vaart groeit de witte slanke waterkers: een plant uit de kruisbloemenfamilie en die groeit aan en in het water van beken, sloten en poelen. Van mei tot in de herfst bloeit hij met witte bloempjes:
Blik achterom:
Even voorbij de sluis ging ik linksaf het bospad in: de Wellenstijnsesteeg:
Blik achterom:
Een stuk bos met rabatten. Ook hier regelt men het waterniveau:
De storm heeft hier aardig huisgehouden:
3 op een rij:
Aan de rechterkant lag een open vlakte:
Afgezet met prikkeldraad:
Ik zag Nijlganzen:
en Grauwganzen:
Even verderop aan de linkerkant de rigoreuze boskap, die op de heenweg ook te zien was, ik liep nu dus aan de andere kant:
Aan het eind van dit pad ging ik weer linksaf de Heugterbroekdijk op, richting startpunt van mijn wandeling:
Blik achterom:
Blik achterom:
Een grassoort (onbekend):
Het Look zonder look: een plant uit de kruisbloemenfamilie. Gemakkelijk te herkennen aan de witte bloemen, het blad en de geur. Na het wrijven van een blad komt er een geur vrij die volgens sommigen op uien lijkt, maar door de meeste mensen als knoflook wordt aangeduid. De plant dankt hieraan ook zijn naam; het ruikt naar look maar is botanisch niet verwant aan look:
Het Bosveldkers:
Nog niet alles is beoordeeld. Het was weer een heerlijke wandeling en ik heb veel moois gezien. Alweer een ander stukje Weerterbos verkend. En het is overal mooi!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten