Vandaag ben ik eens op pad gegaan met een geleende zoomlens, om eens een keer mooie foto's van vogeltjes te maken. Dat lukt niet zo goed met mijn standaard kitlens van 18-55 mm. Deze zoomlens was een SIGMA 70-300 mm lens. Een mooie lens, best wel zwaar, maar wel een leuke uitdaging om er mee te leren omgaan.
Dat was wel even wennen. Je moet eerst in uitgezoomde stand de vogel traceren, dan gaan inzoomen en dan scherpstellen. En intussen hopen dat het vogeltje nog zit waar hij zit haha......
Buiten verwachting zat er toch een aardig kiekje bij en ook nog eens van een vogeltje wat ik nog niet eerder heb gezien: het was de kuifmees:
De kuifmees (Lophophanes cristatus) is een zangvogel uit de familie van echte mezen (Paridae). Hij is een Europese endeem, een soort die dus enkel in Europa en nergens anders ter wereld voorkomt. Er zijn 7 ondersoorten, elk met een eigen gebied in Europa waar hij voorkomt, en waarvan de cristatus voorkomt in noordelijk en oostelijk Europa tot de Karpaten.
Wat blijkt bij nadere info opzoeken op internet: de meeste kuifmezen zijn te zien in de Kempen. Best wel bijzonder dat ik hem hier nu heb gespot. De soort is nl. nogal honkvast en onderneemt nauwelijks zwerftochten. De beste kans op een kuifmees maak je dus door een bezoek aan een Kempisch naaldbos, bij voorkeur in het vroege voorjaar. Je kunt ze het best herkennen door hun aangename, rollende roepje tjuRRRRR, en als je dan naar de richting van het geluid kijkt, duurt het meestal niet lang voor je ze door de takken ziet bewegen. Dat weet ik nu, nu ik het heb opgezocht, haha....dat wist ik natuurlijk vanmogen nog niet, het was puur toeval. Het is vaak ook nog eens zo dat je pas door de telelens goed kan zien wat voor vogeltje het is. Vaak als ik ze hoog in de toppen zie zitten denk ik: ooo, dat is vast een mees. Zo zie je maar weer, wat een mazzel!
De kuifmees is net zo groot als een pimpelmees: ongeveer 10 tot 12 cm lang. Hij heeft een opvallend zwart-wit kuifje en een zwart-witte tekening op zijn gezicht. Hij kan zijn kuif plat over de kruin leggen. Bij opwinding kan hij hem nog verder opzetten! De voorkop is wit met een gebogen zwarte oogstreep. Het verenkleed is aan de bovenkant grijsbruin en de onderkant is vuilwit en wat geelachtig aan de flanken. Hij heeft een zwarte halsband, een donkere snavel en donkerbruine poten.
Hij zoekt vooral naar dode berkenbomen, waarin het vrouwtje een nestholte uithakt. Daarvoor moet het hout wel zacht genoeg zijn: in tegenstelling tot spechten heeft de kuifmees geen ingebouwde schokdempers in de kop die de hakschokken kunnen opvangen. Het nest bestaat uit mos en korstmos en de binnenbekleding wordt afgewerkt met haren, wol en soms ook veren en spinrag. Het wordt enkel door het vrouwtje gemaakt. Het legsel bestaat uit vijf tot acht witte eieren met vrij grote, kastanjebruine vlekken, die alleen door het wijfje worden bebroed. Er wordt tweemaal per jaar gebroed.
Zijn voedsel bestaat in de zomer uit insecten, insectenlarven, spinnen en andere kleine diertjes. In het najaar en de winter eet hij vooral zaden van naaldbomen.
De kuifmees heeft misschien wat onverwachte vijanden: spechten zijn dol op mezeneieren en schromen niet een nestje kuifmezen op te eten.
Ik heb hem aangemeld bij waarnemingen en hij is goedgekeurd:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten