dinsdag 1 januari 2019

Terugblik op 2018: jaaroverzicht van mijn wandelingen

Een terugblik op mijn wandelingen van het afgelopen jaar.  Ik heb 53 wandelingen gemaakt waarbij ik veel foto's heb gemaakt en gepost. Dat is gemiddeld 1 wandeling per week. Heerlijk vond ik het, het gaf me rust en een gelukkig gevoel.
Buiten mijn directe woonplaats waren dat de wandelingen in de Panne in België:
op de Westhoek, waar ik hele mooie duinenfoto's heb kunnen maken. Ik heb er 3 blogs over gepost, allemaal zeer de moeite waard om te kijken en te lezen.

Voor deze blogs klik hier:

Een greep uit mijn foto's:

En dag in februari: berekoud maar zonnig, lekker uitwaaien aan het strand:




Wandelen in de duinen van Westhoek, ook leuk in de winter:










In de duinen van Houtsaegerduinen liepen ezels, maar die heb ik helaas niet gezien:

 

Maar wel de Heckrunderen in het natuurreservaat Westhoek, een oeroud runderras:


In juli was ik een dagje aan zee in Vlissingen.  De afgelopen paar dagen was het tropisch warm: we hadden een hittegolf. De dag ervoor was echt het hoogtepunt met dik 38 graden. Tijd dus om een dagje richting zee te gaan. En dan niet naar daar waar iedereen komt, maar naar VLISSINGEN, want op de stranden van Vlissingen komen meer Vlissingers dan toeristen. Ook daar was het erg mooi, maar zeer winderig kan ik me nog herinneren. Een mooie foto uit die reeks vond ik deze:

Deze peilpaal vond ik erg indrukwekkend: op deze paal is met een V-teken de waterstand aangegeven die er zou zijn bij een superstorm. En dat is hoog: nog hoger dan de 4.55 meter van de watersnodramp van 1953!!!!! Ik ben maar 1.63. Kun je nagaan hoe hoog dat is!!!


Een heus windorgel gezien: de buizen maken geluid als er wind doorheen blaast:



Zeer dichtbij voorbij varende schepen:









In oktober was ik een weekendje in Nijmegen waar ik o.a. gewandeld heb bij de Bisonbaai. Daar op de Gelderse uiterwaarden aan de Waal was het ook zo mooi. Naast de prachtige natuur vond ik het bijzonder dat we zo dicht bij de Gallowayrunderen en Konikpaarden konden komen:


De Galloway runderen:



Mooie rij met populieren:



Heel oud kunnen ze worden, die populieren:



Meidoornkielwants, vanwege de vele meidoornbomen die hier stonden:





Voor het hele blog klik hier:

En de wandeling op de Duivelsberg was ook indrukwekkend: hier liep ik op stuwwallen met naast mij tientallen meters diepe dalen:










En heel veel oude beukebomen:


 Ingekerfde namen van soldaten in de basten van de eeuwenoude beuken op de Duivelsberg bij Berg en Dal:






Voor het hele blog klik hier:
(nog niet af)

De andere wandelingen waren min of meer in mijn directe nabijheid. Mijn woonplaats wordt aan alle kanten omringd door natuurgebieden. Wat dat betreft heb ik het voor het uitzoeken. Ik voel me echt bevoorrecht.

Mijn allereerste wandeling van januari was bij het Soerendonks Goor. De plek om de watervogels te bekijken, maar zonder telelens kon ik ze niet doed fotograferen. Bijzonder waren de Ijslandse pony's die zich van zo dichtbij lieten zien aan de overkant van de plas:




Het gebiedje (100 ha) is een van de oudste voorbeelden van voormalige landbouwgronden (mais en rogge) die na het beëindigen van het agrarische bedrijf in 1972 in begrazing zijn genomen. Door deze pony's: eerst waren het er 24, nu lopen er nog 10 rond. Staatsbosbeheer bracht deze landbouwgronden 40 à 50 jaar nadat ze in cultuur waren gebracht weer terug naar de natuur.

Voor het hele blog klik hier:

En toen was er die vreselijke storm van 18 op 19 januari die veel schade aanrichtte in ons land. Indrukwekkend was mijn wandeling op de Valkenhorst te Valkenswaard: een mooi natuurpark behorende tot De Groote Heide. De ravage die ik daar zag was niet te beschrijven:






Voor het hele blog klik hier:

Soms ging de wandeltocht niet echt over rozen....maar was het meer baggeren door de modder haha: ik geef er niks om, hoort er allemaal bij:


In februari was ik naast mijn wandeling in de Panne dichter bij huis in het natuurgebied Weerterbos en deed ik regelmatig een korte wandeling in het bosje van Maarheeze. Het Weerterbos had op enkele plekken ook zwaar te lijden gehad van de storm: wat een natuurgeweld heeft hier plaatsgevonden:


Maar wat ook bijzonder vond was dit voorbeeld van reactiehout van een boom: als die aan onverwachte drukveranderingen wordt blootgesteld en daarna probeert een nieuw evenwicht te creëren:


Ook een mooi koppeltje goudvinkjes gezien bij de Uitkijktoren bij de Grashut:


Voor het hele blog klik hier:

Het bosje van Maarheeze is klein en stelt eigenlijk niets voor maar er is altijd wel wat leuks te zien. Zo maakte ik een speciaal blog over dood hout, waarvan in dit bosje veel prachtige foto's te maken waren:





Maar vond ik ook dierlijke dode sporen:


Én een de grote bonte specht gezien maar vooral ook gehoord:


Voor het hele blog klik hier:

In maart werd het al beter weer en ben ik op diverse prachtige plekken geweest: de Hughterheide, langs oude spoorlijn Budel, het Cranendonckse bos, het Klaterspeel, de Vistrap Molenheide, voormalige zinkfabriek Budel en het mooie Loozerheide.

Toen ik op de Hugterheide was lag alles na een koude nacht nog gehuld in een laagje ijs wat mooie plaatjes opleverde:


Ik zag mooie ijskristallen en cilinders in de sloot:


En pootafdrukken in het zand: hierna ontstond mijn interesse in het opmerken en herkennen van dierensporen:


Voor het hele blog klik hier:

Mijn wandeling in bosje aan de historische spoorlijn bij de zinkfabriek Budel-Dorplein was ook erg mooi. De natuur mag daar helemaal zijn gang gaan. Ik zag hier enkele bijzondere dingen: 

Een zgn ketel, een rustplaats van een wild zwijn:


En mss wel het allerbijzonderste wat ik tot nu toe heb gezien: het karkas van een buizerd: ik bedoel hoe groot is de kans dat je zoiets tegenkomt?


Het vlees zat er nog aan:




Een konijnenhol met keutels voor de deur:


En natuurlijk de historische spoorlijn van de Ijzeren Rijn:


Voor het hele blogklik hier:

Op 16 maart een wandeling in het Cranendonckse bos welke behoort tot  het natuurgrenspark de Groote Heide. Ik heb hier veel wandelingen gemaakt want er is hier een grote diversiteit aan natuurtypen te ontdekken met elk hun eigen flora en fauna (heidevelden, naaldbossen, loofbossen, droge heuvelachtige zand gebieden, natte  drassige ‘broek’ gebieden, de Buulder AA en extensieve agrarische gebieden).

De mooie Buulder AA:


Een slootje met kwel wat door het oer oftewel ijzeroxide oranje kleurt:


Waarbij ik mijn mooie nieuwe spijkerbroek heb opengehaald omdat ik dacht dat ik tussen een bramenstruikenstruweel kon lopen:


Voor het eerst kennis gemaakt met het fenomeen Geocaching:


Hele oude eikenbomen gezien:


Op 22 maart dan een wandeling in de bossen van Klaterspeel bij het landgoed Mariahoeve. Een gebied wat van oorsprong bestond uit woeste onontgonnen heidegronden maar nu een gevarieerd terrein is bestaande uit vnl. dichte bossen, weiden, vennen, wildakkers en heideveldjes. Lees mijn blog over de historie.

Het vele mos in dit donkere bos gaf me een mystieke indruk:


Een solitaire fijnspar die opviel tussen alle corsicaanse dennen:


Maar ook schade gezien van de storm van januari:




Maar waar ook veel bomen waren gekapt om de oorspronkelijke heide weer terug te laten komen:


Voor het hele blog klik hier:

Voor de wandeling die ik maakte bij de vistrap moet je echt even mijn blog lezen: http://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/04/vistrap-molenheide.html

De vistrap hier is onderdeel van de herinrichting van de Buulder Aa tussen Soerendonk en Leende. Deze herinrichting moet zorgen  voor een natuurlijk slingerende Buulder Aa, het herstel van Natte Natuurparel Ulkedonken en het vispasseerbaar maken van 3 stuwen zodat vissen vrij kunnen trekken tussen verschillende delen van de Buulder Aa en omliggende beken.

Aanleg van stuw,vistrappen, amfibieën
poel en mooie begroeiing:






Op 26 maart een wandeling op de Loozerheide in het deel oostelijk van de voormalige zinkfabriek Budel. Hier ligt voornamelijk open grasland en heidegebied, met wat afwateringssloten. Het is maar een heel klein deel van de Loozerheide. Het meest gevarieerde deel ligt bij de vennen Ringselven en de Hoort. Ook hierover heb ik een mooi blog over de historie gemaakt.

Ik heb hier voor het eerst prachtige zandbijtjes gezien:


En heel veel rietkragen:


Het mooie heidemosje de heidelucifer:


Voor het hele blog klik hier:

Op 15 april weer een wandeling op de Hugterheide gemaakt. Daar is een Uitkijktoren met een mooi uitzicht. Ik ben er dit jaar vaker wezen wandelen. Soms zit het mooie ook in kleine dingen. Hoe mooi is het om zo´n kleine opening in een hekwerk te zien, speciaal gemaakt voor de kleinere dieren om van terrein te wisselen:


En om je niet te ergeren aan een regenachtige dag, maar vrolijk en verrast te zijn als je een naaktslak ziet die juist tevoorschijn komt bij zulk weer:


En een ven te zien wat weer prachtige groene lentekleuren op de oevers krijgt:



20 april was een warme dag van 28 graden. Ik maakte een vroege ochtendwandeling in het Cranendonckse bos: een dag van bloesems, katjes, de eerste bloemen en eerste insecten:


En mocht ik getuige zijn van de hofmakerij van 2 bonte spechten in de lucht:


Voor het hele blog klik hier:

Tegen het middaguur ook nog even bij het RZIM in Soerendonk geweest waar ik de eerste groene kikkers zag:


Maar waar ik vooral genoot van de prachtige natuur bij dit rioolzuiverings terrein:


Met het leuke trekvlot:


En waar ik deze bijzondere vleermuis nestkast zag:


En deze in grote zwermen aanwezige smaragdlangsprietmot met zijn mega lange sprieten:


De laatste wandeling van april was wederom in het Cranendonckse bos. Een mooie wandeling met bloesems in de appelboompjes en dan natuurlijk de bijtjes en de zweefvliegen die voor bestuiving zorgen. Veel bloemetjes en insecten gezien. En een mooie uilen nestkast:


De prachtige meanderende Buulder AA in lenteglorie:


Voor het hele blog klik hier:

De maand mei was erg warm en droog. Ik ben veel langs de Buulder AA gaan wandelen, 2x naar de Looserplas geweest en eenmaal naar de Groote Heide tnv Soerendonk, naar de Panbossen en ook naar het insectenhotel bij Kasteeltje Cranendonck.

Als eerste de Looserplas. Dit is tot nu toe de mooiste plek waar ik ben geweest. Tot voor kort was de Loozerheide eigendom van zinkfabriek Nyrstar. ARK werd daarna eigenaar en beheerder van de Loozerheide. Dit natuurgebied in het Kempen-Broek was vroeger wild, woest en waterig. Een gebied met vochtige heiden en vennen. Het is groter en natter geworden dankzij kavelruilen met agrariërs en met het ministerie van Defensie. Met geld van de provincie Limburg kan ARK samen met Natuurmonumenten een groots nat natuurgebied ontwikkelen. In 2017 is het gebied overgedragen aan Natuurmonumenten. En wat was het daar mooi zeg! Het leek wel een lagune:


Het was heerlijk struinen over de paadjes langs het meer:




Die zandbijtjes zijn zo schattig:


Mooi helder water, je waande je hier echt in een vakantieoord: ze noemen het ook wel Cote d'Ór van nederland:


En de slijkvlieg gezien met zijn prachtige "glas in lood-achtige" vleugels:


Adembenemende uitzichten:








Even een leuk kiekje van mezelf ertussendoor:


Een scala aan insecten gezien: vliegen, torren, spinnen, bijen, vlinders mn. het bonte zandoogje. Het is echt de moeite waard om dit blog te kijken en te lezen:


7 mei, een zwaar bewolkte dag, een wandeling langs de Buulder AA waarbij de laarzen aan moesten, maar daarom niet minder leuk:


Het bleek een dag van de insecten. Een greep uit mijn vele insectenfoto's van die dag: het mooie elzenhaantje gezien, hier een exemplaar wat op het punt staat eitjes te gaan leggen:


En de kleine rouwvlieg:


Een naaktslak op een paardenbloem:


De mooie Buulder AA: hoe verder het seizoen, hoe mooier t wordt:


De slijkvlieg:


Een exclusieve spar gezien: de fijnspar, met zijn mooie rode twijgen:


En ik had sjans met een elzenvlieg oftewel slijkvlieg, nu eens van voren gezien, hij kwam op mijn jas zitten, zijn oogjes leken net die van een klein vleermuisje:


En nog veeeeeel meer moois gezien. Voor het hele blog klik hier:

Op 10 mei naar de Groote heide voor een mooie bos-wandeling ten noorden van Soerendonk. Een gebied met een ongekende hoeveelheid aan flora en fauna. Het schijnt dat er ook slangen voorkomen. Ik vond er midden in het bos een ruine waarvan ik helaas niet heb kunnen achterhalen wat t was:


Mooie variatie in het bos:


Prachtige bloemen en planten gezien waaronder deze zeer giftige oosterse karmozijnbes:


Maar ook één van de engste ervaringen in het bos meegemaakt, het padje tussen de brandnetels nodigde uit om te gaan volgen, maar bleek langs een landgoed te lopen:



Met het gevolg dat een roedel waakhonden ons in de smiezen kreeg en als wildebeesten tegen het hekwerk aansprongen en blaften en ons volgden. Doodsangsten heb ik uitgestaan, bang dat ze zouden uitbreken. Maar rust blijft een goede zaak. De les die ik heb geleerd is dat je never nooit niet alleen het bos in moet gaan, ik was in ieder geval blij dat ik niet alleen was!!!!

Desondanks was het een mooie wandeling in een lekker fris ogend bos. Voor het hele blog klik hier:
http://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/05/groote-heide-mooie-bos-wandeling-ten.html

Dezelfde dag nog even naar het Cranendonckse bos geweest om te kijken of er al spechten activiteit was, maar niets gezien. Er staat hier een mooi insectenhotel en een veld vol met bloemen voor de insecten. Ze hadden er nu dazenvallen geplaatst, voor het hoe en waarom: dat staat op mijn blog:


Alhoewel geen mooie naam toch wel een mooi vliegje: de strontvlieg:


En wat dacht je van de gewone..nou ja..gewone...snipvlieg:


Ook veel mooie bloemen en planten en nog veel meer insecten gezien. 

Voor het hele blog klik hier:

Op 18 mei op zoek naar libellen langs de Buulder AA. Medio mei hebben die nl. de piek van het uitsluipen. Ik hoopte te kunnen zien hoe dat gaat, dat uitsluipen, maar dat heb ik helaas niet gezien. De vegetatie was er inmiddels zo hoog dat het bijna onbegaanbaar was geworden:


Ik vond het leuk daardoorheen te struinen, en dat werd beloond. Wat heb ik veel mooie beestjes en bloemen gezien: Ik heb  zowel juffertjes als echte libellen gezien: de azuurwaterjuffers, de weidebeekjuffers, lantaarntjes, platbuiken en rombouten:

Azuurwaterjuffer:


Lantaarntje:


Ik zag ook nog veel prachtige, mij tot dan toe onbekende insecten, ik laat ze hier gewoon allemaal nog een keertje zien: zoals deze bijzonderheid: de (bastaard)rups van de salomonszegelwesp, je moet echt ff op mijn blog lezen:


En deze dan, de mooie geelbandlangsprietmot:


En de grote dansvlieg:


De groene bladsnuitkever:


Zwart soldaatje:


En de snelle oeverwolfspin, die zijn eitjes in een zak (cocon) met zich meedraagt:


Gewone schorpioenvlieg:


De zwartvlerkbladjager:



En ook nog heel veel mooie bloemen.

Voor het hele blog klik hier:
https://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/05/op-zoek-naar-jonge-libellen-langs-de.html

Op 21 mei een mooie lentewandeling gemaakt in de Panbossen, of eigenlijk leek het wel een zomerwandeling: het was 25 graden. Het was de warmste mei-maand sinds 1889! Het was alleen jammer dat ik iets met lange mouwen aan moest vanwege de vele muggen in het bos. Dat was dus zweten!!! Ik wandelde door de  zuidkant van het gebied waar de natuur ongestoord haar gang kan gaan. Hier wisselen loofbossen en gemengde bossen elkaar af en zie je hier en daar nog een stukje ongerepte heide of een klein moerasje.

Wat vind je van deze grote daddy longleggs (gewone hooiwagen hoor haha):


De groene snuitkevers (de konijnen onder de kevers haha) hadden het er maar druk mee:



Het zwartpootsoldaatje:



Een mooi koolwitje:



Het mooie Sterksels Kanaal:



Het druktemakertje wat niet stil kon zitten: het bont zandoogje:



En ook hier, trieste bewijzen van de storm van januari: ik ben er bij gaan staan, want dat geloof je toch bijna niet:



Ik hoorde ook het gekwetter van jonge vogeltjes, het geluid kwam uit een spechtengat. Zoo leuk!

De schapenzuring die een veld mooi rood kan kleuren:



De grote konijnenburcht op de heide die er al jaren bestaat:



Er waren vooral veel johanneskevers:



Het is mooi op de grote stille heide:



Het bruggetje over het Sterksels Kanaal, wat later dit jaar verwijderd zou worden:



Weinig water in het kanaal door de warmte en de droogte, maar moooooi:



Het prachtige landkaartje:



Ook dit blog moet je lezen, ik heb zoveel moois gezien:
Voor het hele blog klik hier:
https://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/05/panbossen-mooie-lentewandeling.html

Op 24-05-2018 weer langs de Buulder AA bij de kleine Bruggen, er zijn daar zoveel insecten. En de velden stonden vol met mooie bloemen. Ook een zeldzaamheid: de paarse morgenster wiens bloemen alleen voor de middag opengaan:


Een bloedcicade, een zgn. spuugbeestje: wat dat is lees je in mijn blog:


De groene snuitkevers hebben het nog steeds erg druk:


Mooi: een zweefvliegje in actie:


De bosbeekjuffer:


Een vlindertje met een lieve naam: de lieveling:


Het icarusblauwtje:


En de vistrap is omgeven door weelderige bloemen en struiken:


Voor het hele blog klik hier:

Als laatste wandeling in mei de Wandeling tussen de Looserplas en de Hoort in Budel Dorplein. Nog niet zo lang geleden lagen hier akkers. ARK heeft de grond van de boeren kunnen kopen. Op de plek waar vroeger vennen lagen is de grond ondiep afgegraven. Nu mag de natuur haar werk doen. Door vernatting en begrazing ontstaat een grote variatie in hoge en lage begroeiingen en ontstaat een afwisseling van kletsnat en gortdroog grasland, zoals op deze foto is te zien: links moeras, rechts grasland:


Ik zag een mooie oude waterput die vroeger wel misschien wel gebruikt is als watervoorziening voor de schaapskooien, aangezien hier vroeger veel heide was: ik heb stiekem een wens gedaan......


Een hommel moest helemaal diep in een lisdodde kruipen om aan de nectar te komen:


Een schitterende rups gezien van een nachtvlinder met de naam plakker: ongelooflijk hoe mooi een rups kan zijn:


Het zwart soldaatje:



Een echt schuimbeestje gezien, ze zijn miniscuul klein en bijna onzichtbaar in al dat schuim:



Voor de mooie libelles moet je echt even op mijn blog kijken: hier de mooiste van allemaal het is een platbuikvrouwtje:



Voor het hele blog klik hier:
https://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/05/wandeling-tussen-de-looserplas-en-de.html

De maand juni; nog steeds droog en heet. Als eerste een mooie wandeling gemaakt bij het Maarheezerven. Ik wilde insecten zien, mn. vlinders en libellen. Maar door het weer was het er bijna akelig stil: zelfs voor de insecten was het blijkbaar te warm. Deze bloem hield er wel van, een mooie orchidee: de gevlekte rietorchis:


Nog veel meer mooie bloemen gezien. kijk maar op mijn blog. Die doen het gelukkig nog goed. De vennen waren al behoorlijk ingedroogd. En ook waren er al weer heel veel eikenprocessierupsen, wat het aantal wandelingen in deze weken beperkte:


Maar ook wel mooiere beestjes gezien zoals deze 2kleurige smalboktor:


De rode bosmier:


Groene schildwants met een teek:


En wat ook heel bijzonder was, en een mazzeltje: ik zag de grote keizerlibel eitjes leggen:


Er staan nog meer prachtige libelles, kevers en wantsen op mijn blog. Klik voor het hele blog hier:

Voor de andere wandelingen van deze maand ben ik op plekken geweest waar ik al eerder was. Ik wilde nog een keer naar de Looserplas, ook wel Côte dÓr genoemd, voor vlinders en libellen en hopenlijk de Galloway runderen te zien. En die zag ik ook, weliswaar aan de overkant van de plas:


Maar wel veel insecten gezien. Wat vlinders betreft de gehakkelde aurelia:


Een mooie veldsprinkhaan:


Moeilijk te determineren maar toch echt de watersnuffel:


De echte libel de korenbout:


De roodzwarte borstelspinnendoder oftewel de gewone wegwesp:


De geringde roofwants:


Wat is het toch leuk om al deze mooie insecten te zien en kunnen fotograferen. De een is nog mooier dan de andere. 

Voor het hele blog klik hier:

Op 9 juni weer naar de Buulder AA. Daar zou ik elke week wel heen kunnen, het is daar erg mooi en altijd wel wat te zien. Naast de prachtige bloemen op de akkers waren er in de beek veel waterjuffers te zien. Maar ook vlinders:

Het groot dikkopje:


En ik ben dicht bij de amfibieeënpoel gaan kijken: ik hoorde er kikkers kwaken:


De wollige distelsnuitkevers zijn ook druk doende om voor nageslacht te zorgen;


Dit kleine maar opvallende vliegje is de vederdistelgalboorvlieg: het lijkt wel of hij hartjes op zijn vleugels heeft:


Dit vliegje heeft echter geen hollandse naam het is de cacoxenus indagator: een fruitvliegje:


Nou, ik had in een klein uurtje daar weer veel moois gezien.
Voor het hele blog klik hier:

Op 14 juni ging ik er weer heen: het was een echte keverdag. Telkens zie ik er weer andere insectjes. Vaak ook soorten die ik nog nooit eerder heb gezien. Zoals deze gewone distelboktor: er zijn wel 100 soorten:


Deze was moeilijk te determineren: de geringelde smalbok:


De gevlekte of vierband smalbok:


Dit wantsje heeft de leuke naam piamawants:


Ook weer eens een rups gezien: van de gevorkte silene (een uiltje):


En rupsjes van de dagpauwoog die zitten alleen op brandnetels:


De gewone pendelvlieg:


Maar ook mooie bloemen gezien zoals deze brede lathyrus:


Wat was het weer een prachtige wandeling. Voor het hele blog klik hier:


En op 18 juni ging ik nog een keer naar Kasteeltje Cranendonck voor de bloemen en de insecten. Deze dag was t fris en bewolkt en hadden de insecten er niet zo'n zin in. Er hingen wel al kleine appeltjes aan de fruitbomen:


En kleine vruchtjes aan de wilde braam:


Ik genoot van de mooie veldbloemen die er in overvloed waren. Zoals deze mooie klaprozen:


Voor al die mooie bloemen moet je op mijn blog kijken. Tussen al dat  spul zat deze groene sabelsprinkhaan:


De reuzenbereklauw:


En dan de prachtige phegheavlinder met de bijnaam melkdrupje:


Mooi ook waren de brede stekelvarens tussen de bomen in de schaduw:


Het koolwitje:


Alweer een geslaagde dag!
Voor het hele blog klik hier:

We komen aan bij de maand juli: de echte zomermaand. Juli was heet en droog en de natuur begon er langzaam onder te lijden. Ik heb verschillende mooie gebieden bewandeld. Als eerste ben ik nog eens naar het heidegebiedje bij de Fabrieksstraat in Budel geweest. Daar had een heidebrandje gewoedt. Ons land had veel last van heidebrandjes deze zomer. Wat dat aangericht had was indrukwekkend om te zien. Niet alleen bomen en heide vatten vlam maar ook delen van de oevers langs de beek waren verbrand:


Heftig wel om te zien, zo zonde:


Het vuur was zelfs overgeslagen naar de overkant van de sloot:


Verbrande denneappel:


Maar de rest groeide gewoon door:


De gewone pantserwants:


Zweefvlieg met de larve (prepop) van een lieveheersbeestje:


De kleine vuurvlinder:


De bloedrode heidelibel:


Dit ook maar dan een vrouwtje:


De veldsprinkhaan:


Oefff wat was het een hete dag....


Voor het hele blog klik hier:

Op 12 juli weer eens naar de RWZI. Bij de rioolwaterzuivering Soerendonk is het ook heerlijk wandelen. Het was weer een zomerse dag dus ideaal om mooie natuurfoto's te maken. Ik zag bastaard kikkers in de mooie groene vlooienvijvers:


Vee koolwitjes, die zijn er altijd in grote getale:


Ik liep over de befaamde Trurkse brug:


Het was hier zo ouderwets mooi, precies zoals het hoort te zijn:


Ik heb daar dan ook echt een tijdje zitten genieten aan de waterkant:


Maar de AA had plaatselijk ook erg te lijden van de droogte:


De bramen groeiden al volop:


Een van de moerassloten:


Gezellig weer met het trekvlotje naar de andere kant:


Honderden kwakende groene kikkers in paringstijd maakten een herrie van jewelste, een bijzondere ervaring was dat:


Ik heb genoten van deze mooie zonnige dag en de prachtige natuur rondom dit deel van de Buulder AA. Voor het hele blog klik hier:

De week erop ging ik weer bijde Kleine Bruggen langs de AA wandelen. Ook altijd mooi daar. Maar hij stond bijna droog:


En ontstond er een probleem voor de beekvisjes:


Mooie rupsen van de sint jacobsvlinder:


Het oranje zandoogje;


De bastaard satijnvlinder:


Hier groeide ook een exotische plant: de reuze springbalsemien:


Klein padje in de modder:


In de hoogzit geklommen, hij was daar natuurlijk niet voor bedoeld maar ik had er wel een mooi uitzicht. 


De insecten lieten zich vandaag niet veel zien, maar deze mooie sprinkhaan wel:


De dagpauwoog met dichtgeklapte vleugels:



Voor het hele blog klik hier:
https://natuurfotografieanitasart.blogspot.com/2018/10/wandeling-bij-buulder-aa-bij-kleine.html

Op 16 juli ging ik een rondje rond 't Greunvengat oftewel 't Tipke, de visvijver van Maarheeze. De vijver is gegraven in 1970 – 1971 ten behoeve van de aanleg van de A2 en het viaduct dat naast de vijver ligt. De volksnaam 't Tipke komt van de visvereniging die hier haar thuisbasis heeft.

Veel schaatsenrijders, nee niet op het ijs haha:


Het is hier alle jaargetijden erg mooi:


De vissers zijn altijd in voor een praatje als je langskomt:




Maar je hoeft er niet persé te vissen:


Voor het hele blog klik hier:

Nog een keertje naar de Kleine Bruggen voor een korte wandeling. De droogte van deze maand had zo hier en daar zijn sporen nagelaten:


Toch zag ik nog wel enkele insectjes  zoals de kleine akkerdistelboorvlieg:


Een weekschildklever op zoek naar voedsel:


Nog eens in de hoogzit geklommen:


Met uitzicht over de akkerweides:


Maar dit was het doel: ws werden hier zwijnen afgeschoten;


Voor het hele blog klik hier:

De laatste wandeling van deze mooie zomermaand was de 2 na mooiste en wel bij het Keelven te Someren, het is een van de zevenvennenroutes. Het Keelven heeft veel mooie zanderige oevers: met het mooie weer ervaarde ik er echt een zomers vakantiegevoel. Het ven:


Ik zag er uitwerpselen van de runderen:


In de verte een 2e ven:


Wat was het hier mooi:




Overgang van ven naar het wandelpad:


En daar stonden ze de schotse hooglanders:






Ik vond het zo leuk dat ik ze heb gezien. Maar ik zag nog een bijzonderheid: parende kortschildkevertjes in het zand:


Een ingenieus gebouwd trechterweb van de trechterwebspin:


Een blauw klein vlindertje aan de bosrand, maar vreemgenoeg had jij de naam groentje haha:


Mooie gewone oeverlibel:


Ff boompjeklimmen...je bent immers zo oud als je je voelt nietwaar:


Bij deze waterlelies hielden zich veel grote keizerlibellen op die hun territorium verdedigden, dat was prachtig om te zien:


Maar ze komen soms gehavend uit de strijd:


Het was een bloedhete dag, maar de wandeling was zeer de moeite waard. Ik heb echt enorm genoten van de   RUST  de RUIMTE en de NATUUR. Het hoogtepunt was natuurlijk dat ik oog in oog kwam te staan met de Schotse Hooglanders; niet zomaar ergens op het land, maar verkoeling zoekend in het water. En dat ik het gedrag van de grote keizerlibelles, de koningen van het libellenland, kon gadeslaan.

Voor het hele blog klik hier:

De maand augustus was rustig wat wandelingen betreft. O.a. ook door de eikenprocessierupsen. Ik was een dagje naar Vlissingen, zie het begin van dit blog. Dichter bij huis  ging ik wandelen bij het Klaterspeel. Het eens zo frisse bos zag er nu kurkdroog uit:




Maar wel leuk dat ik hier nu eindelijk eens de reeën zag, weliswaar moeilijk herkenbaar maar toch:


Voor het hele blog klik hier:

Media augustus nog een keertje langs de Buulder AA gelopen. Door de hitte en droogte waren er nauwelijks nog bloeiende bloemen, weinig insectjes ook, allleen deze gele oeverplantjes:


Wel heel veel hele kleine sprinkhaantjes die voor je voeten wegsprongen:


Hier en daar nog wat zweefvliegjes en bijtjes:


En de beruchte buxusmot die ook in mijn tuin de buxushaagjes had aangetast:


En de Aziatische hoornaars waren er ook opvallend veel hier: ze vielen op omdat ze zo groot zijn:


Het zandoogje:


Groene kikkertjes:


En kleine padjes:


De mooie wilde orchidee stond nog volop in bloei:


In het zicht van de hoogzit duidelijk een schuurplek van de wilde zwijnen tegen de boom:


En toen ik daar ging kijken zag ik botten liggen van een zwijn en een ondraaglijke stank overviel me, bah...




Dat was wel vies. Maar ja, ook dat is de natuur. Kadavers mogen tegenwoordig vaak blijven liggen als aas voor andere dieren en vogels. Ook hun pootafdrukken bevestigden hun aanwezigheid hier:


De  amfibieënpoel was helaas drooggevallen:


De droogte had ook hier zijn sporen achter gelaten en de flinke plensbuien van vorige week hebben nauwelijks wat geholpen. 

Voor het hele blog klik hier:

September.....de fruit- of oogstmaand....dus naar kasteeltje Cranendonck geweest waar de appelboompjes stonden. De herfst deed al voorzichtig haar intrede al waren er toch ook nog wel warme dagen bij. Ik zag dus zowel bloemen in bloei als bloemen met zaaddozen maar ook afgevallen bladeren en appeltjes in en onder de fruitbomen op het kasteel terrein:


Sommige appeltjes hadden bezoek van wespjes terwijl ze nog aan de bomen hingen:


Ook rottende appeltjes op de grond:


Voor de vele mooie bloeiende bloemen moet je op mijn blog kijken:


De aardappels waren inmiddels ook geoogst:


De eerste paddestoel: het eekhoorntjesbrood:


Voor het hele blog klik hier:

De volgende wandeling was op 20 september op de Hugterheide, waar ik al vaker was. Het is er erg mooi.  De zomer was officieel voorbij, maar het was op deze dag nog 26 graden! Ongekend! Geen herfsttemperaturen dus. De natuur is droog en dor, hier en daar vielen er blaadjes van de bomen. En er waren al  paddestoelen te zien.

Het elfenbankje:


Qua vlinders zag ik alleen nog de bonte zandoogjes:


Greppels tussen de rabatten, sloten en ook het anders zo mooie ven stonden voor een groot deel droog:


Af en toe liet zich nog een late libel zien:


Paddestoelen en stenen gingen in elkaar op:


Eekhoorntjesbrood:


Mooie klaverbloempjes:


De ijzersterke paardenbloem met nog wat zweefvliegjes:


Er stonden nog paarden in een boerenwei:


Konikpaard met jong, zocht beschutting onder de uitkijktoren bij de Grashut:


Ook hun drinkplaats stond ver droog:


Ik had zin om eens in een voor mij nieuw gebied te gaan wandelen. Na wat googlen viel de keuze op Sarsven en de Banen in Nederweert. Ik heb er 2 blogposts aan gewijd, zo mooi was het er. Zeer de moeite waard om ze te kijken en te lezen. Het is een historische plek, en vreemd genoeg ervaarde ik een bijzonder gevoel toen ik er was en deze informatie nog niet had gelezen. De Peelregio, waartoe deze 2 vennen behoren, was ooit bekend om zijn ondoordringbare venen en moerassen. Ze zijn ontstaan is na de laatste ijstijd. Door de tijd heen vormden de Maas en de wind dit gebied. Uit bodemvondsten blijkt dat hier 10.000 jaar voor onze jaartelling de zogenaamde “elandjagers” op hun trektochten om het wild te volgen dit gebied aandeden. 8000 jaar voor onze jaartelling hebben zich hier mensen gevestigd. In de laatste eeuwen hebben onze voorouders deze gronden ontgonnen en de gevormde veenlagen weggehaald als turf om hun huizen mee te verwarmen. Een bijzonder gebied dus. ik heb er prachtige foto's kunnen maken.

Mooie mystieke bospaadjes:


Bezoekje gebracht aan de kijkhut op de Banen:


Waar ik genoot van het mooie uitzicht:




Ook hier weinig water in het ven:


Daarna naar het Sarsven:


Op de plek waar voorwerpen van de jagers zijn gevonden stondeen soort van monument: hier had ik dat vreemde maar mooie gevoel zonder dat ik toen wist waarom:


Op het Sarsven zaten veel zwanen:


Ik had het geluk dat een knobbelzwaan paartje vlak boven mijn hoofd over vloog, en ik op goed geluk een prachtige foto kon maken, lees op mijn blog hoe bijzonder dat was:


Aan de oevers zaten groene kikkertjes:


De kleine vuurvlinder:


Parende bruinrode heidelibellen:


Ga voor nog veel meer mooie foto's naar mijn blog. Klik hier:

Op 27 september was het nog een dag prachtig weer: 22 graden en een helderblauwe lucht met een lekker zonnetje. Goed weer dus om nog een keer terug te gaan naar het Sarsven in Nederweert. Ik zag weer veel mooie dingen:

Overtrekkende grauwganzen:


Ik ging via een houten loopbruggetje naar de kijkhut:






Sombere honingzwammen:


Pootafdrukken in het akkerland:


Nog veel bruinrode heidelibelles hier:


Schaapjes in de wei:


En konikpaarden in het bos:


Nog een infoplek als herinnering aan de jagers:


Bijzondere verschijning: rozengal:


Toch wel bijzonder dat ik heb gestaan op de plek waar ook de plek waar voorwerpen van de Tjongerjagers zijn gevonden.

Oktober. Paddestoelenmaand. Het was nog steeds heerlijk weer, ongelooflijk, en dat voor oktober. Ik was benieuwd of er al paddestoelen waren te zien in de Panbossen nu dat de natuur helemaal van slag was. Vorig jaar zag ik ze al heel vroeg: in augustus. Maar of dat nu ook het geval was....op naar de Panbossen dus. Het Sterksels kanaal lag er weer mooi bij:


Veel zwijnensporen overal:


Weinig paddestoelen. wel op de plek waar ik deze vorig jaar ook zag: de vliegenzwammen:


En ook deze prachtige geschubde inktzwammen:


Zwavelkopjes:


Russula:


Het bruggetje over het Sterksels kanaal is verwijderd:


Lekker struinen door het vochtigere bos:


Laag waterpeil echter in de Sterkselse AA:


Voor het hele blog klik hier:

Later die maand gewandeld in Nijmegen, zie vooraan in dit blog. Dan komen we aan de maand november.

12 november: zonnig maar koud en de winterjas kon weer aan. Weer naar het Sarsven geweest. Het ven was nu gehuld in mooie herfstkleuren:


Knobbelzwanenpaar met jongen gezien:


Hele vreemde pootafdrukken gezien, ik denk van een bever. Kijk op mijn blog voor meer afdrukken.


Het zien van die sporen niet me niet meer los.
Misschien de wissel van een bever:


En een hol in de oever:


Spannend was het wel:




Maar ook pootafdrukken van een reiger:


Een laatvlieger:


Paddestoelen zijn ook voedsel voor sommige dieren: deze heeft knabbelsporen:


Mooiste foto van die dag:


Voor het hele blog klik hier:

16 november: een dag met dikke mist. Ook wel leuk om foto's te maken. Ik ging daarvoor naar de Hugterheide. Ik kon daar mooie zonneharpen fotograferen:


En mooie mistfoto's:




Toen de mist opgetrokken was scheen de zon en regende het herfstblaadjes:


De bruine paddestoelen bleken zoekplaatjes:


Nog meer zonneharpen:


Herfstfoto van het ven:


Voor nog veel meer mooie foto's klik hier voor het hele blog:

November is ook de maand van de vogeltrek. Op dus nog eens naar het Soerendonks Goor, waar een vogelkijkhut staat. Maar zonder telelens kon ik er niet veel. Er zaten vnl knobbelzwanene en canadese ganzen:


Voor het hele blog klik hier:

Ook het kasteeltje Cranendonck was in prachtige herfstkleuren gehuld. Vooral de oude eikenbomen:


En de Buulder AA:


Maar er stonden ook nog bloeiende zomerbloemen zoals deze:


Voor het hele blog klik hier:

Na mijn korte bezoekje aan het Soerendoncks Goor ben ik even verder doorgereden over de weg Kranenveld tot aan het waarschuwingsbord niet verder te gaan omdat de zandweg wel eens onbegaanbaar kon zijn. Wat ik daar zag waren vnl sporen van wilde zwijnen:


Een zoel van de zwijnen:




Wissels:


En toen...temidden van al die zwijnesporen: de keutel van een vos: dat was ook weer heel bijzonder:


Misschien dat ik hier nog eens tegen schemertijd moet gaan kijken:


Voor het hele blog klik hier:

Dan de laatste maand van dit jaar: december. De eerste wandeling was in de Panbossen: die lag in rijp gehuld. Ik heb  mooie paddestoelenfoto's  kunnen maken met rijp:




Ik zag alleen maar bruine paddestoelen muv dit  prachtige oranjegeel koraaltje:


Voor al die paddestoelen zie mijn blog. Klik voor het hele blog hier

De laatste 2 wandelingen van dit jaar waren in het Weerterbos. Mooie natuur daar ook, het bos is erg nat. Deze poel zou een oorspronkelijke pingoruine kunnen zijn:


Een grote haas op mijn pad tegengekomen, maar die ging er als een haas vandoor:




Holletje van een bosmuis:


Voor het hele blog klik hier


Looppaden van dieren:


Een slechtvalk gezien:


Pootafdrukken van een hinde en haar kalf in een akkerland:


En een prachtige eekhoorn mogen aanschouwen:


Ze zijn er niet meer met zovelen dus wel bijzonder:


Voor het hele blog klik hier:

Zo, dit was het jaaroverzicht van mijn wandelingen van 2018. Ik ben veel wezen wandelen in gebiedjes dicht bij huis maar ben ook naar diverse natuurgebieden geweest. De meeste behoren tot het grensoverschrijdend natuurgebied Kempen/Broek, maar ik heb ook enkele andere gebieden bezocht. Er valt nog zoveel te ontdekken en te genieten.

Ik heb de natuur van alle seizoenen kunnen vastleggen, heb heel veel verschillende insecten gezien, veel daarvan had ik zelfs nog nooit eerder gezien. Ook veel planten en bloemen, waarvan ik de namen nu ook weet door het op te zoeken op internet. Dat is leuk, als je ze weer ziet weet je ook welke het is. Ik heb behoorlijk mijn kennis verbreed. Dat vind ik leuk en zo kijk ik ook anders naar mijn foto´s. Ze betekenen daardoor meer voor mij. Het was een droog en warm jaar, maar ondanks dat het niet goed was voor de natuur zelf heb ik er toch enorm van genoten. Ik hoop dat 2019 net zoveel moois in petto heeft als dit jaar. We zullen het zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten