Het ochtendgezang van een roodborstje

Vanmorgen moest ik al om kwart voor 6 mijn hondje uitlaten. Het was nog stikkedonker en iedereen leek nog te slapen. Ik liep dan ook nog een beetje te geeuwen toen ik plots het luid gezang van een vogeltje hoorde. Toen ik omhoog keek in een boom waar dat geluid vandaan kwam, zag ik haar of hem zitten in het felle licht van een lantaarnpaal: de (rode) borst fier vooruit:

het ROODBORSTJE

Ze/hij zat er maar alleen, ik hoorde geen wederzang. Terwijl mijn hondje het druk had met snuffelen en plasjes doen heb ik daar eens even staan luisteren en kijken, het was zo mooi! Zij of hij zag mij ook, en zong zo vol overgave dat het leek alsof het me wakker wou schudden met zijn of haar gezang.Roodborstjes zijn ook niet bang, eerder goed van vertrouwen en vooral nieuwsgierig.
Het verbaasde mij een beetje. Ik weet niet beters als dat de merels de eersten zijn die aanvangen met hun ochtendzang (evenals appelvinken en kruisbekken lees ik naderhand). Dat herinner ik mij nog van vroeger, toen ik nog klein was: wij hadden toen veel merels in onze tuin met vaak verschillende nestelende paartjes en dus ook jonge mereltjes in de tuin.

Later op de dag moest ik er weer aan denken. Ik kreeg het idee om me eens te gaan verdiepen in het geluid wat de vogels maken. Er is een hele mooie website waarop je vogelgeluiden kunt beluisteren; er staat tevens ook een foto bij van de betreffende vogel:

https://www.vogelgeluid.nl/

Met de bedoeling om langzaamaan de vogeltjes te herkennen aan hun geluid, ook m.n. als je ze (nog) niet ziet. Dat weet ik bv ook al van de buizerd en de sperwer, de specht en de boomklever. Dat is zo leuk.

Maar laat ik beginnen bij onze tuinvogels. Vandaag dus het roodborstje. Het schijnt dat de mannetjes vaak al in februari beginnen met hun voorjaarslied. Het gezang begint als het nog donker is: zacht en zingend, maar wordt steeds intenser en voller. Bij gevaar hoor je 'tsik'. Meestal zijn het ook alleen de mannetjes die zingen, maar bij de roodborstjes zingt ook het vrouwtje. Dat zingen doen ze om een partner te lokken en hun territorium te markeren. Maar de roodborstjes zingen, in tegenstelling tot de meeste andere vogels, het hele jaar door.  Ze zingen in de lente het hardst, langst en indringendst. In de nazomer (als ze in de rui gaan) worden ze stiller en in  de herfst zingen zowel jonge als volwassen vogels van beide geslachten hun herfstzang dat zachter en melancholieker klinkt en bedoeld is om het winterterritorium aan te geven. Ze kunnen bij het territorium verdedigen agressief zijn en tonen daarbij hun rode borstveren! Omdat er geen zichtbaar onderscheid is, worden ook vrouwtjes aanvallend onthaald tot hij zijn abuis inziet en onmiddellijk tot hofmakerij over gaat en het vrouwtje lekkere hapjes aanbiedt waar zij met trillende vleugeltjes om bedelt.

Klik hier voor het prachtige gezang van het roodborstje:

https://www.vogelgeluid.nl/roodborst/

Met natuurlijk een foto van 

16-11-2017 in mijn tuin:

Ik heb gelezen dat ze graag ongedroogde meelwormen (die liggen al op mijn voedertafel) en ongekookte haver lusten....dus mss dat het me lukt nog een betere foto te maken dan deze.

Onze roodborstjes zijn deels standvogel, deels trekvogel.
Ze zijn van oorsprong eigenlijk bosvogels. Die welke we in de winter zien in de tuin zien zijn veelal afkomstig uit Denemarken of de Scandinavische landen. In het najaar trekken die naar onze regio naar de bossen, maar aangezien de bosterritoria dan al bezet zijn door onze inheemse exemplaren moeten ze hun toevlucht in tuinen zoeken. Zij overwinteren dus hier.
Onze roodborstjes trekken deels weg naar Frankrijk en Spanje. Ze hebben een inwendig kompas dat helpt bij het vinden van de route tijdens de trektochten.