Het is leuk om te zien hoe de natuur binnen enkele dagen totaal veranderen kan.
De appelboompjes staan nu bol van de bloesems:
De witte bloemetjes steken mooi af tegen al het groen:
Ze zijn een dankbaar onderwerp om een foto van te maken:
Mooi.....
De laatste tijd maak ik ook vaker foto's laag bij de grond:
Ik was niet de enige op het wandelpad: twee naaktslakken zochten langzaam toenadering tot elkaar:
Deze zwarte wegslak is 10 tot 15 centimeter lang. Bij 2,5 cm is hij al geslachtsrijp. De jonge slak is bruin en de volwassen slak gewoonlijk zwart, maar kan ook steenrood, oranjeachtig, grijs tot zelfs wit zijn. Het mantelschild is ovaal en net voor het midden zit de ademopening. Bij verstoring krimpt de slak ineen en vormt een bal, terwijl de huid slijm afscheidt ter verdediging. De huid van het mantelschild lijkt op fijn schuurpapier, de huid erachter is sterk in de lengte gerimpeld en heeft daardoor een regelmatig patroon van langwerpige bultjes. De voet is gespierder dan bij veel andere soorten, en kent een duidelijk golvende beweging bij het kruipen.
De zwarte slak leeft van planten, rottend blad, schimmels, uitwerpselen en sommige insecten. Tijdens het kruipen wordt een dikke laag slijm aangemaakt, en deze soort is gevoeliger voor uitdroging waardoor alleen na de dauw en na regenval gekropen wordt; bij droger weer zit deze slak verstopt onder een object of in een dichte struik.
Het slijm van de zwarte wegslak smaakt voor de meeste dieren niet lekker. Toch heeft deze slak natuurlijke vijanden, zoals de mol, egel, dassen, muizen, spitsmuizen, padden, kikkers, slangen, vleesetende kevers en sommige vogelsoorten. De zwarte wegslak is tweeslachtig maar paart wel en na wederzijdse bevruchting worden de transparante, 5 millimeter grote eitjes afgezet in klei, holletjes in de grond en in composthopen.
De boer had zijn land ook al omgeploegd:
Alles wat ik leuk of bijzonder vond legde ik vast, zoals dit kleine honingbijtje op de pinksterbloem:
Nog steeds geen uilenpaartje aan het werk gezien bij de uilenkast:
maar wat niet is...kan nog komen....
Mooiste foto van vandaag: de Buulder AA:
Al vaker langs deze boom gelopen maar het was me niet eerder opgevallen dat deze een wel heel bijzondere "leger-camouflage-kleur" heeft:
Het is de Plataanboom, deze wordt 30-35 meter hoog en ontwikkelt een zeer brede kruin, soms enkele kruinen, met een diameter van 8-12 meter. De grote bladeren en het dichte bladerdek maken de plataan tot een van de meest toegepaste schaduwbomen. Karakteristiek is de stam, die, doordat er stukken schors afvallen, verschillende kleuren bruin en groen oppervlak vertoont.
Het was maar een korte wandeling. Tot slot nog enkele leuke bloempjes:
het madeliefje:
Het herderstasje:
En de paarse dovenetel:
Allemaal bloempjes die ik nog ken van de lagere school. Van toen ik voor biologieles deze bloempjes moest plukken en drogen tussen vloeipapier in een dik boek, en vervolgens in een schriftje moest plakken en de namen erbij noteren.
Ja.....toen vond ik het al leuk, de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten