Middagje in de Panbossen : deel 2 wandeling langs de Sterkselse AA (begroeiing en de dieren)

Deel 2 van mijn wandeling door de Pan, nu langs de Sterkselse Aa (gele stippellijn). Vanuit de parkeerplaats eerst een stukje teruggelopen over de Panweg, dan rechtsaf het bos in. Het pad, of eigenlijk is het geen pad, het is begroeiing die wel steeds dichter en moeilijker begaanbaar werd.

Ik had geen laarzen aan, dus op een gegeven moment kon ik niet verder, er stonden ook metershoge brandnetelstruiken en bramenstruiken, en ben ik weer teruggelopen. Vervolgens linksaf naar de Stoeing, een brede zandweg langs het Sterksels Kanaal tot aan het bruggetje. Even voorbij het bruggetje via een wildpoort de hei op en dan weer over de hei en langs Hoef de Pan weer terug naar de parkeerplaats.

Dit is een indrukwekkend stukje bos. Het is het nog oude oorspronkelijke bos.Je voelt je daar in een heel andere wereld. Loofbossen en gemengde bossen wisselen elkaar hier af. Je loopt langs de kronkelende beek af, komt hier en daar moerasjes tegen. Je merkt dat de natuur hier nog zijn eigen gang kan gaan. Alles groeit er zoals het groeit.

De waterstand is momenteel erg laag: hier kun je zien dat de beek zelfs bijna droog staat:

Dit is aan het begin, ik heb rechts langs de AA gelopen, eerst nog over het gras en loof:

Een keertje achterom kijken levert ook leuke plaatjes op:

Ook hier kun je goed zien hoe laag de waterstand is: de bodem is goed zichtbaar:

en sommige  wortels van de bomen ook:

Hier en daar zie je dat dieren zich een looppad naar het water hebben verschaft:

Benieuwd wie hierin gewoond hebben.......

Het pad wordt steeds moeilijker begaanbaar, maar dat is juist het leuke van het lopen naast zon natuurlijk meanderend beekje: hier een uitgebloeide vingerhoedskruid:

...een van de weinig planten die nog wat bloei vertonen...en een spinnetje:

Nog meer beestjes:

De bereklauw: gevaarlijk vanwege het feit dat hij brandblaren kan veroorzaken, maar o zo mooi:

Nog een leuk kiekje:

En hier kon ik echt niet meer verder lopen...helaas....

Nogmaals een kijkje achterom: je voelt je hier alleen op de wereld.....

Dus toen ben ik rechtsomkeert gegaan, richting de heide. Dit gebied bestond tot de 20e eeuw voor het grootste gedeelte uit heide. 10 Jaar geleden werd jonge berkaanplant verwijderd zodat de heide weer in al zijn pracht kan bloeien. Tegenwoordig houdt een kudde Kempische heide schapen de heide schoon. in augustus is de heide hier op zijn mooist.

En weer terug naar de parkeerplaats. Ik heb genoten van deze wandeling, zowel langs het kanaal als langs de meanderende beek. Ik zal hier zeker nog vaker terugkeren.

Op naar deel 3 van mijn wandeling voor de mooie paddestoelen.