Vuurwantsnimf

Eindelijk, daar zag ik ze dan, de nimfjes van de vuurwantsen. Ik ben wel elke dag in de plant gaan kijken waar ze zich ophouden. Ik heb ze in juli druk in de weer gezien met paren, maar zag maar geen nimfjes. Tot vandaag. De allerkleinsten waren niet veel groter dan een speldenknop (2e stadium). Maar de meesten hadden al meerdere kleine zwarte vlekjes (3e stadium). In het 1e stadium lijken ze net minuscule kleine rode spinnetjes met rode pootjes.

Als je bedenkt dat hij op deze foto op een grote zandkorrel zit kun je wel nagaan hoe klein ze zijn.

De vuurwantsen maken een zogenaamde onvolledige gedaanteverwisseling door: dat betekent dat er uit het eitje een nimf komt die al een beetje op het volwassen insect lijkt.

De nimfen doorlopen nl. vijf stadia, ieder stadium wordt een nimfstadium genoemd en wordt afgewisseld door een vervelling. Na iedere vervelling wordt de nimf groter en bij de laatste stadia zijn de vleugelstompjes goed te zien als donker gekleurde flapjes. Aan de eind van de zomer rond september is de tweede generatie nimfen volgroeid. Alleen volwassen exemplaren overwinteren waarbij ze meestal in grote groepen ondergronds of onder stenen en bladeren schuilen.

Ik ben blij dat ik nu ook de jonkies gezien heb. Door over de insecten die ik fotografeer te lezen en daardoor te weten hoe en waar ze leven vergroot je je kans om ze in allerlei stadia te kunnen fotograferen. Dat maakt het natuurlijk nog veel leuker :-).