Hier zien we 2 werksters in de weer met zo'n cocon; ze waren natuurlijk in paniek geraakt doordat ik het worteldoek had opgetild, of misschien waren ze gewoon aan het werk:
Ik zal in een andere blogpost het hele levens stadium van de mieren doorlopen. In deze post beperk ik mij tot het cocon omdat de foto's daar over gaan.
Het betreft hier de gewone bruine wegmieren. Die vind je op straat maar ook in de tuin. Ze leven onder stenen en graspollen.
Als een koningin eitjes heeft gelegd komen daar larven uit: witte rupsjes zonder pootjes. Ze groeien snel omdat de koningin ze goed voedt. Na een paar dagen verpoppen ze zich en maken een velletje om zich heen, wat we een cocon noemen. In die cocon wordt de larve een pop. En na een tijdje komt daar een mier uit. Soms noemt men de cocons miereneieren, maar dat zijn ze niet. Die kun je nl. met het blote oog niet zien.
De eitjes poppen en cocons worden het "JONGBROED" genoemd.
Wat misschien ook nog leuk is om te vertellen: warmte en vocht zijn belangrijk voor het jongbroed. Het moet altijd in kamers liggen waar het vochtig en warm is. Daar zorgen de werksters voor. Ze zijn dag en nacht bezig het jongbroed te verhuizen. Als het te koud wordt, brengen de werksters het jongbroed naar de kamers waar het warmer is. Dat is vaak onder een steen waar de zon op schijnt. Als het daar dan weer te droog wordt brengen ze het jongbroed weer naar vochtigere kamers. Zo past het jongbroed zich aan aan de vochtigheid en de temperatuur van de omgeving.
Zo zie je maar weer dat er zich heel wat afspeelt in de natuur waar wij geen weet van hebben, en wat zich afspeelt buiten ons gezichtsveld. Maar ik vind het allemaal reuze interessant. Daarom is het zo leuk om te gaan lezen over de dingen die ik gefotografeerd heb en mijn blogpost foto's te voorzien van informatieve en educatieve tekst, afgewisseld met mijn eigen indrukken en ervaringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten